12. Ceza Dairesi Esas No: 2016/13153 Karar No: 2018/10115 Karar Tarihi: 23.10.2018
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2016/13153 Esas 2018/10115 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2016/13153 E. , 2018/10115 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK"nın 85/1, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. Maddeleri uyarınca mahkumiyet
Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, Olay günü sanık ..."in tesisat işini üstlendiği inşaatın dokuzuncu katında bulunan ..."in kafasına, 30 cm ve 50 cm ebatındaki boşluktan ve on üçüncü kattan düşen boru parçasının çarpması neticesinde ..."in öldüğü olayda, dosya kapsamında dinlenen tüm tanık ve sanık beyanlarından ölenin hangi amaçla inşaat içerisinde bulunduğunun tespit edilemediği, sanığın üstlendiği işin niteliği itibariyle yalnızca tesisat işi için alınması zorunlu iş güvenliği tedbirlerinden sorumlu tutulabileceği, inşaat alanına görevi olmayanlar dışında giriş yapılmasına engel olma yükümlülüğünün inşaatın şantiye şefine ait olduğu, incelenen dosya kapsamında kazanın meydana geldiği inşaatın şantiye şefinin diğer dosya sanıklarından .... olduğunun tespit edildiği ve sanık ...."ün meydana gelen olayda kusurlu olduğu kabul edilerek cezalandırılmasına ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, inşaat alanında hangi amaç ve sıfatla bulunduğu şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilemeyen ..."in ölümünde sanığa yüklenebilecek bir kusur bulunmadığı anlaşılmakla sanığın beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi, Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 23/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.