17. Ceza Dairesi Esas No: 2019/9762 Karar No: 2020/111 Karar Tarihi: 06.01.2020
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/9762 Esas 2020/111 Karar Sayılı İlamı
17. Ceza Dairesi 2019/9762 E. , 2020/111 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü; Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 1)Sanık hakkında tekerrüre esas en ağır ilam niteliğinde olan Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/784 Esas ve 2011/944 Karar sayılı kararının TCK’nun 58. maddesinin uygulanmasına esas alınması gerekirken mahkemece suç tarihinden sonra kesinleşen Manisa 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 2012/375 Esas ve 2013/375 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi, 2)T.C. Anayasa Mahkemesinin, TCK"nun 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nun 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden; hüküm fıkralarından tekerrüre ilişkin bölümler çıkarılarak yerlerine, “Sanığın adli sicil kaydına konu Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/784 Esas ve 2011/944 Karar sayılı ve 09/12/2011 tarihinde kesinleşen ilamının tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK"nun 58/6. maddesi gereğince sanığa hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" cümlesi eklenmesi, hüküm fıkralarından TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına yönelik tüm kısımların çıkartılıp yerine ""TCK"nun 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı da gözetilmek suretiyle uygulanması" cümlesi eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.