Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik yapmak, kumar oynanması için yer ve imkan sağlama
Hüküm : Tefecilik suçundan beraat; kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne, sanığın temyiz itirazlarının ise kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1-Sanık hakkında tefecilik suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın leh ve aleyhindeki toplanan tüm kanıtları inceleyip, irdeleyen ve iddianın reddine ilişkin sebepleri karar yerinde ayrı ayrı gösteren, savunmayı tercih nedenlerini açıklayan, aleyhteki kanıtları hükümlülük için yeterli görmeyen mahkemenin beliren takdir ve kanaati karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmediği gibi o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları da yerinde görülmediğinden reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA,
2-Sanık hakkında kumar oynanması için yer ve imkan sağlama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53/1. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanması hususunun infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüş, tekerrüre esas alınan mahkumiyet hükmüne göre ikinci kez mükerrir olduğu anlaşıldığı halde, sanık hakkında TCK"nın 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanırken, sanığın ikinci kez mükerrir kabul edilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni de yapılmamıştır.
Yapılan yargılama sonunda aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda tartışılıp sanığın suçunun sübutu kabul, olay niteliğine ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştirilen husus dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 19/01/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.