Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18060 Esas 2020/4776 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18060
Karar No: 2020/4776
Karar Tarihi: 10.03.2020

Kasten yaralama - hakaret - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18060 Esas 2020/4776 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kasten yaralama ve hakaret suçundan mahkumiyet hükmü vermiştir. Ancak hakaret suçundan verilen hüküm, tarafsız olmayan tanık beyanları ile eksik incelemeye dayanmaktadır. Yaralama suçunun ise hangi tarafın ilk haksız hareketi yaptığı tam olarak belirlenemediğinden haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamıştır. Zincirleme suç şartlarının oluşmamasına rağmen sanığa uygulanan cezada bu hüküm gözetilmemiştir. Sanık tekerrüre esas sabıkaya sahip olduğu için cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesi yanı sıra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanması da gereklidir. 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi (haksız tahrik) ve 58. maddesi (mükerrirlere özgü infaz rejimi) hükümlerine uyulmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle hükümler, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozulmuştur.

3. Ceza Dairesi 2019/18060 E. , 2020/4776 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, hakaret
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hüküm yönünden, sanığın üzerine atılı suçlamayı kabul etmediği, olayda tanık olarak beyanları alınan ..."in sanığın eşi, ..."ün ise mağdurun eşi olduğu ve her ikisinin de kendi eşi lehine beyan vermesine göre beyanlarının tarafsız olmadığı gözetildiğinde, sanığın atılı suçu işlediğine dair varsa tarafsız tanıklar dinlendikten sonra sanığın hukuki durumunun tayini gerekirken eksik inceleme ile tarafsız olmayan tanık beyanları ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Tarafların aşamalardaki beyanları ve alınan doktor raporlarına göre sanık ve mağdurun karşılıklı birbirlerini yaralamaları şeklinde gerçekleşen olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarihli, 2002/4-238 Esas - 2002/367 Karar sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu hal nedeni ile sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
3) Sanığın mağdura hakaret ettiği olayda, TCK"nin 43/2. maddesinde belirtilen zincirleme suç şartları oluşmadığı halde uygulanması,
4) Tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında TCK"nin 58. maddesi uyarınca cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile birlikte TCK"nin 58/6-7. maddeleri uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına da karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10.03.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi