Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/346 Esas 2018/10086 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/346
Karar No: 2018/10086
Karar Tarihi: 23.10.2018

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/346 Esas 2018/10086 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2017/346 E.  ,  2018/10086 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : Katılan sanık ... hakkında; TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 50, 52/4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
    Sanık ... hakkında; TCK"nın 89/1, 62/1, 52. maddeleri uyarınca mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan katılan sanık ve sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    A-Sanık ..."ın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
    Anayasa Mahkemesinin 07.10.2009 gün ve 27369 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanıp, yayımından itibaren bir yıl sonra 07.10.2010 tarihinde yürürlüğe giren, 23.07.2009 gün ve 2006/65 Esas, 2009/114 karar sayılı iptal hükmünün yürürlüğe girdiği tarihe kadar 5237 sayılı TCK"nın 50. ve 52. maddeleri ve 765 sayılı TCK hükümleri uyarınca doğrudan hükmedilip, başkaca hak mahrumiyeti içermeyen 2.000 TL"ye kadar (2000 TL dahil) adli para cezalarına ilişkin mahkumiyet hükümleri 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 305. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, 07.10.2010 ila 6217 sayılı Kanunun yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihine kadar ise mahkumiyet hükümlerinin hiçbir istisna öngörülmeksizin temyizinin mümkün olduğu, 14.04.2011 ve sonrasında ise, doğrudan hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezalarının 5320 sayılı Kanunun geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğu, 17/02/2015 tarihinde verilen 3.000 TL"den ibaret mahkumiyet hükmüne karşı suç niteliğine ilişkin de herhangi bir temyiz istemi bulunmadığından, katılan sanık müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
    B-Katılan sanık ..."ın mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre katılan sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1-Katılan sanık hakkında verilen 6 ay 20 gün hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, hesap hatası sonucu 4.000 TL adli para cezasına hükmedilmesi gerekirken 5.200 TL adli para cezasına hükmedilmek suretiyle fazla ceza tayini,
    2-Katılan sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirlenmemesi suretiyle TCK‘nın 52/3.maddesine aykırı davranılması,
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün A bendinin 6. paragrafının çıkarılarak yerine ‘‘Sanığa verilen 6 ay 20 gün hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK‘nın 50/1-a.maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK‘nın 52/3.maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 200 tam gün olarak belirlenmesine, TCK‘nın 52/2.maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL hesabıyla 4.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına‘‘ ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 23/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.