Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 30/03/2015
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1, 50/4, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii, mahalli Cumhuriyet savcısı ve üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
19/08/2014 olan suç tarihi gerekçeli karar başlığına 22/08/2014 olarak yazılmış ise de; bu husus mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiştir.
İdaresindeki motosiklet ile seyir halinde iken önünde taşıt yolu üzerinde yürümekte olan ölene çarpan sanık hakkında, kusur durumu ve suçun işleniş biçimi gözetildiğinde, hükmedilen ceza miktarında bir isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafii, mahalli Cumhuriyet savcısı ve üst Cumhuriyet savcısının sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Mahkemece sanık hakkında kaza sırasında 2,44 promil alkollü olduğu gerekçesiyle bilinçli taksir hükümleri uygulanmış ise de, Aydın Devlet Hastanesinin laboratuvar sonuçları evrakına göre numune alım tarih ve saatinin 22/08/2014 saat 12:51 olduğu, kazanın ise 19/08/2014 tarihinde meydana geldiği, 19/08/2014 tarihli kaza tespit tutanağının alkol kontrol sonucu bölümünde de “kan sonucu bekleniyor” yazılı olduğu dikkate alındığında, Aydın Devlet Hastanesinden numune alım tarihi sorularak kesin şekilde tespit edildikten sonra bilinçli taksir hükümleri açısından sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
1-Bilinçli taksirle öldürme suçunu işlediği kabul edilerek cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında bilinçli taksir halinde uygulanamayacak olmasına karşın, verilen uzun süreli hapis cezasının TCK’nun 50/4.maddesi yollamasıyla 50/1-a.maddesi uyarınca adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (g) bendinde yer alan "kastının yoğunluğu" gerekçesine dayanılamayacağı gözetilmeyerek “sanığın kastına dayanan kusurunun ağırlığı” gerekçe gösterilerek cezalandırılmasına karar verilmesi,
3-Sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi esnasında, adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının belirlenmemesi suretiyle TCK‘nın 52/3.maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafii, mahalli Cumhuriyet savcısı ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 23/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.