Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5225 Esas 2019/4443 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/5225
Karar No: 2019/4443
Karar Tarihi: 23.09.2019

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/5225 Esas 2019/4443 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, davalılar ve müteveffa murislerinin arasındaki menfi tespit ve alacak davası ile birleşen davada davacı ve davalı arasındaki ortaklığın feshi konusunda Terme 1. Asliye Hukuk Mahkemesi'nin verdiği karar temyiz edilmiştir. Temyiz talebi süresinde olmadığı için davacıların temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda Yargıtay İçtihatı Birleştirme Kararına atıfta bulunulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı (1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı) uyarınca temyiz talebinin reddi mümkündür.

(Kapatılan)19. Hukuk Dairesi 2017/5225 E. , 2019/4443 K.

"İçtihat Metni"

Davacılar 1-... 2-... 3-... ile davalılar 1-..., ... (müteveffa) murisleri 2-... 3-... 4-... arasındaki menfi tespit davası ve birleşen davada davacı ... ile davalı ... arasındaki ortaklığın feshi ve alacak davası hakkında Terme 1. Asliye Hukuk Mahkemesi tarafından bozmaya uyularak verilen 2015/381 esas ve 2017/185 karar sayılı ve 11/07/2017 tarihli karar asıl davada davacılar vekili tarafından duruşmalı temyiz edilmiştir. Asıl davada davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin süresinde olmadığı anlaşılmakla dosya incelendi, gereği görüşüldü.
- KARAR -
Mahkeme hükmü asıl davada verilen kararı temyiz eden davacılar vekiline 18/07/2017 tarihinde tebliğ edilmiş, davacılar vekili tarafından 05/09/2017 tarihinde UYAP’tan “Esasa ilişkin beyanlarımız” başlığı ile davanın kabulüne karar verilmesi talepli dilekçe gönderilmiştir. Bu dilekçenin davalılara tebliği üzerine davalılar vekili davacılar vekilinin temyiz talebinin usulden ve esastan reddi talebi ile cevap vermiş, bunun üzerine davacılar vekili tarafından 22/09/2017 tarihinde önceki başvuruda yanlış dilekçe verildiği beyanıyla bu kere temyiz dilekçesi sunulmuştur.
Süresinde olmayan temyiz talepleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1989/3 esas ve 1990/4 karar sayılı ve 01/06/1990 tarihli Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz talebinin reddine karar verilebilir.
Asıl davada davacılar vekilinin 05/09/2017 tarihli dilekçesinin, temyiz dilekçesi olmadığından; 22/09/2017 tarihli dilekçeyle yapılan temyiz başvurusunun ise süresinde olmaması nedeniyle asıl davada davacılar vekilinin temyiz talebinin reddi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, asıl davada davacılar vekilinin temyiz talebinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz eden asıl davada davacılara iadesine, 23/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.