Tebliğname No : 5 - 2012/193049
MAHKEMESİ : Silifke Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/01/2012
NUMARASI : 2011/153 Esas, 2012/17 Karar
SANIKLAR : 1-D.. T.. 2-Ş.. U.. 3-Ö.. A.. 4-F.. G.. 5-E.. C..
SUÇ : Nitelikli zimmet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Temyiz dilekçesinin içeriğine göre katılan vekilinin beraet hükmünü temyiz ettiği, Gümrükler Genel Müdürlüğünün 03/09/2001 gün ve 22912 sayılı yazısı ile Genel Müdürlüğün 07/02/2000 gün ve 2000/8 sayılı genelgesinin yurda giriş yapmak isteyen projesiz ek depolu Türk plakalı araçların ek depolarındaki tüm akaryakıtın boşaltılması... şeklinde işlem ifasının uygun bulunduğunun bildirildiği, bu amaçla Taşucu Gümrük Müdürlüğünce Taşucu Belediyesinden temin edilerek K.K.T.C."den gelen tır, kamyon ve tankerlerdeki standart fazlası motorinin boşaltılması amacıyla Taşucu Liman sahasına konulan tankere, söz konusu genelgenin kaldırıldığı 22/06/2006 tarihine kadar boşaltılan standart fazlası motorinin teslim alma, boşaltma, teslim etme, kullanma vb. gibi işlemlerin herhangi bir kayda ve tutanağa bağlanmaması ile 2000/8 sayılı genelgenin yürürlükten kaldırılmasından sonra 06/07/2006 tarihinde bahse konu tankere 1416 litre motorin konulduğu Taşucu Gümrük Müdürlüğünde görevli memurlar tarafından tespit edildikten sonra 23/02/2007 günü bu akaryakıtın Mersin Tasfiye İşletme Müdürlüğüne teslimi sırasında tankerdeki maddenin evsafa uygun olmadığının, suya yakın nitelikte bir madde olduğunun tespit edildiğine ilişkin fiillerin iddianame ve dosya içeriğine göre dava konusu edilen eylemler olup, buna göre suç tarihlerinin 03/09/2001-23/02/2007 arası olduğu, sanıklar haklarında Taşucu Gümrük Müdürlüğünde asil ya da vekil müdür olarak görev yaptıkları dönemlere ilişkin olarak dava açıldığı gözetilerek yapılan incelemede;
Sanıklardan Ö.. A.. hakkında nitelikli zimmet suçundan verilen beraet, D.. T.. hakkında ise görevi ihmal suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklardan D.. T.. hakkında TCK"nın 257/2, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca hükmedilen adli para cezasının bir gün karşılığının 20 TL olarak hesaplanması sırasında uygulama maddesi gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılmış ise de, söz konusu eksikliğin mahallinde ikmali mümkün olduğundan, bozma nedeni yapılmamıştır.
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen, sanık Ö.. A.. hakkında nitelikli zimmet suçundan beraetine dair hüküm ile delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilip, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılarak sanık D.. T.. hakkında görevi ihmal suçundan verilen mahkumiyet hükmü usul ve kanuna uygun olduğundan, yerinde görülmeyen sanık Derviş müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA,
Sanık E.. C.. hakkında görevi ihmal suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanık hakkında, sanıklar ve müdafiilerin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasını istemediklerinden, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına dair karar verilmiş ise de; 25/07/2010 tarihinde yürürlüğe giren ve CMK"nın 231. maddesinin altıncı fıkrasının sonuna 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen “Sanığın kabul etmemesi hâlinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez.” şeklindeki cümle ve müdafiin vekaletnamesinde açıkça bu hususta kendisine verilmiş bir yetkinin de bulunmaması hususları gözetilerek, sanığın kendisine sorulmasından sonra bu konuda bir karar verilmesi yerine yetkisiz müdafiin bu husustaki beyanına dayalı olarak CMK"nın 231. maddesinin hakkında uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Sanık hakkında TCK"nın 257/2, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca hükmedilen adli para cezasının bir gün karşılığının 20 TL olarak hesaplanması sırasında uygulama maddesi gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Sanıklar Ş.. U.. ve F.. G.. haklarında görevi ihmal suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde ise;
Mersin Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğünün, Gümrük Başkontrolörü H. A."a hitaben düzenlemiş olduğu 19/11/2007 tarih ve 9561 sayılı cevabi yazıda, muayene memuru olan Ş.. U.."nun 28/06/2002-24/09/2002, şef olan F.. G.."nun 14/07/2006-15/01/2007 tarihleri arasında, Silifke C.Başsavcılığına hitaben düzenlemiş olduğu 05/02/2009 tarih ve 921 sayılı cevabi yazıda ise, Ş.. U.."nun 26/05/2006-01/06/2006, F.. G.."nun ise 02/06/2006-11/06/2006; 14/07/2006-15/01/2007; 19/03/2007-21/03/2007... tarihleri arasında Taşucu Gümrük Müdürlüğüne vekaleten baktıklarının bildirilmesi ve her iki yazı cevabı arasında esasa
müessir farklılıkların bulunması karşısında; adı geçen sanıkların 03/09/2001-23/02/2007 suç tarihleri arasında hangi tarihlerde Taşucu Gümrük Müdürlüğünde müdürlük makamına vekaleten baktıkları hususunun Mersin Gümrük ve Muhafaza Başmüdürlüğünden bir kez daha sorulup, önceki cevabi yazılar arasındaki farklılığın açıklatılması suretiyle gederilmesinden ve zamanaşımı hükümleri ile görevde bulundukları sürelere göre suç kasıtları da değerlendirilmek suretiyle sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri yerine, eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde hükümler kurulması,
Kabule göre de;
Sanık Fadime hakkında, sanıklar ve müdafiilerin hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının uygulanmasını istemediklerinden, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına dair karar verilmiş ise de; 25/07/2010 tarihinde yürürlüğe giren ve CMK"nın 231. maddesinin altıncı fıkrasının sonuna 6008 sayılı Yasanın 7. maddesi ile eklenen “Sanığın kabul etmemesi hâlinde, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmez.” şeklindeki cümle ve müdafiin vekaletnamesinde açıkça bu hususta kendisine verilmiş bir yetkinin de bulunmaması hususları gözetilerek, sanığın kendisine sorulmasından sonra bu konuda bir karar verilmesi yerine yetkisiz müdafiin bu husustaki beyanına dayalı olarak CMK"nın 231. maddesinin hakkında uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Sanıklar haklarında TCK"nın 257/2, 62 ve 50/1-a maddeleri uyarınca hükmedilen adli para cezasının bir gün karşılığının 20 TL olarak hesaplanması sırasında uygulama maddesi gösterilmeyerek CMK"nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı ve sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 04/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.