Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/3940 Esas 2014/2073 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/3940
Karar No: 2014/2073
Karar Tarihi: 20.02.2014

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/3940 Esas 2014/2073 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Eskişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın basit cinsel saldırı suçundan mahkum edilmesi gerektiği ancak beraat kararı verildiği belirtilmiştir. Sanığın işlettiği kuaförde çalışan mağdureye karşı tek başına olduğu bir anda cinsel saldırıda bulunduğu ve mağdurenin kendisine karşı direnç gösterdiği, bu nedenle sanığın suçlu olduğu vurgulanmıştır. CMK'nın 226. maddesi uyarınca sanığa ek savunma hakkı verilerek TCK'nın 103/1-b ve 103/3. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği belirtilmiştir. Ancak gerekçesiz bir şekilde sanığın beraat kararı verildiği için hüküm bozulmuştur. TCK'nın 103/1-b ve 103/3. maddeleri, cinsel saldırı suçunu ve cezasını düzenlemektedir.

14. Ceza Dairesi 2012/3940 E. , 2014/2073 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2010/289760
MAHKEMESİ : Eskişehir 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09.06.2010
NUMARASI : 2009/882 Esas, 2010/364 Karar
SUÇ : Basit cinsel saldırı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Namusu ile ilgili bir konuda sanığa iftira etmesini gerektirir bir neden bulunmayan mağdurenin gerek soruşturmada gerekse yargılamada özü değişmeyen ve kararlılık taşıyan anlatımları, tanık Elif"in 23.08.2009 tarihli kolluk beyanı ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın işlettiği kuaförde çalışan mağdureye karşı kimsenin bulunmadığı sırada mağdurenin karşısında bulunan koltuğa oturup gözleri ile cinsel organını işaret ederek "almak ister misin" demesi üzerine mağdurenin sanığı tersleyerek yumrukladığı, dışarı çıkmak isterken sanığın mağdureyi köşeye sıkıştırıp omzundan tutarak duvara yasladığı, mağdurenin sanığa tekme atarak dışarı çıktığı anlaşıldığından, olay tarihinde 17 yaş içinde olan mağdureye karşı sanığın sabit olan eylemi nedeniyle CMK.nın 226. maddesi gereğince sanığa ek savunma hakkı verilerek TCK.nın 103/1-b ve103/3. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerekirken dosya kapsamına uygun düşmeyen gerekçeyle sanığın beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.