MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Bölge Adliye mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanıklar ... ve ... hakkında ilk derece mahkemesi olan Sakarya 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 28.04.2017 tarih, 2017/96 esas ve 2017/223 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK."nın 142/2-h, 143/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca, 5 yıl 22 ay hapis cezası, TCK.’nın 116/4, 119/1-c ve 62/1. maddeleri uyarınca, 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası, TCK.’nın 151/1 ve 62/1. maddeleri uyarınca, 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmalarına karar verildiği, sanık Sercan Yüksel’in ise; TCK."nın 142/2-h, 143/1, 62/1 maddeleri uyarınca 5 yıl 22 ay hapis cezası, TCK.’nın 116/4, 119/1-c, 62/1 maddeleri gereğince 1 yıl 11 ay 10 gün hapis cezası ile cezanın TCK 51. maddesi uyarınca ertelenmesi ile 2 yıl denetim süresine tâbi tutulması, TCK.’nın 151/1, 62/1, 52/2 maddeleri gereğince 100 gün adli para cezası karşılığı 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, sanık ... müdafii ile sanık Sercan Yüksel müdafinin istinaf başvurusu sonrası İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 30.06.2017 tarih, 2017/1672 esas ve 2017/1764 sayılı kararı ile mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik istinaf başvurularının kesin nitelikte olması nedeniyle ön incelemeden reddine, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan hükümlerde hukuka aykırılığa rastlanılmadığından esastan reddine karar verildiği, kararı sanık Sercan Yüksel müdafii ile Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz ettikleri, Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 05.06.2018 tarih 2017/6003 esas ve 2018/8916 karar sayılı ilamı ile sanık Sercan Yüksel müdafinin temyiz isteminin CMK.’nın 298. maddesi uyarınca reddine, Bölge Adliye Mahkemesi Cumhuriyet Savcısının temyiz istemi yerinde görülerek TCK.’nın 168/4. maddesi uyarınca mağdurun kısmi iadeye rızasının bulunup bulunmadığının sorularak sonucuna göre karar verilmesi gerektiği nedeniyle bozulmasına karar verildiği, bozmaya uyan Bölge Adliye Mahkemesi’nin mağdura kısmi iadeye rıza gösterip göstermediğini sorduğu, mağdurun kısmi iadeye rıza göstermediği, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 17.08.2018 tarih, 2018/2096 esas ve 2018/1982 karar sayılı kararı ile mezkûr hükümlerde ve hükümlere esas alınan hukuki işlemlerde bozma sonrası tesis olunan kovuşturma işlemleri ile hukuka aykırılıklar ortadan kaldırıldığından ve hukuka aykırılıkların ortadan kaldırılmasından sonra başkaca mezkûr hükümlerin kaldırılmasını gerektirir esasa müessir hukuka aykırılıklara rastlanmadığından, vaki istinaf başvurularının CMK.’nın 280/1-a maddesi gereğince ayrı ayrı esastan reddine, sanıklar hakkında mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin 30.06.2017 tarih ve 2017/1672 esas, 2017/1764 karar sayılı ilâm ile kesinleştiğinin tespitine karar verildiği, söz konusu karara karşı sanık ... ve müdafii ile sanık ...’nın temyiz yoluna başvurdukları, Dairemizin 28.03.2019 tarih, 2019/662 Esas ve 2019/5165 Karar sayılı ilamı ile bozulmakla hüküm ortadan kalktığı için hükmün yeniden kurulması yerine, bozmadan önceki hükmün kesinleştiğinin tespitinin yapılması, CMK’nın 289/1-g maddesi uyarınca kesin hukuka aykırılık hali olduğu gerekçesiyle hükmün bozulmasına karar verildiği, bozma sonrası Bölge Adliye Mahkemesinin katılanı dinlediği, sanığın savunmasını aldığı ve 16.09.2019 tarih, 2019/1602 Esas ve 2019/2063 Karar sayılı kararı ile Dairenin 17.09.2018 gün ve 2018/2096 Esas, 2018/1982 Karar sayılı kararında hukuka aykırılık bulunmadığından CMK’nın 307/4 maddesi gereğince mahkeme kararında direnilmesine, sanık ... hakkında ilk derece mahkemesince kurulan mezkur hükümde ve hükme esas alınan hukuki işlemlerde hukuka aykırılığa rastlanmadığından vaki istinaf başvurusunun CMK’nın 280/1-a maddesi gereğince esastan reddine, sanık ... ve hükümlüler hakkında mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin dairenin 30.06.2017 gün ve 2017/1672 Esas, 2017/1764 Karar sayılı ilamı ile kesinleştiğinin tespitine, Dairenin 17.08.2018 gün ve 2018/2096 Esas, 2018/1982 Karar sayılı ilamının hükümlü Sercan Yüksel ve müdafii tarafından temyiz edilmemiş olması nedeniyle bu hükmün de mahkemenin mezkur kararı ile kesinleştiğinin tespitine, Dairece verilen esastan red kararı nedeniyle iş bu kararın sanıklardan ...’ya sirayeti koşullarının oluşmadığının tespitine karar verildiği, söz konusu karara karşı sanık ... müdafinin temyiz yoluna başvurduğu anlaşılmıştır.
5271 sayılı CMK"nın “Temyiz nedeni” başlıklı 288. maddesi uyarınca;
""(1)Temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır.
(2)Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır.""
Aynı Kanun’un “Hukuka kesin aykırılık hâlleri” başlıklı 289. maddesi uyarınca;
“(1) Temyiz dilekçesi veya beyanında gösterilmiş olmasa da aşağıda yazılı hâllerde hukuka kesin aykırılık var sayılır:
a) Mahkemenin kanuna uygun olarak teşekkül etmemiş olması.
b) Hâkimlik görevini yapmaktan kanun gereğince yasaklanmış hâkimin hükme katılması.
c) Geçerli şüphe nedeniyle hakkında ret istemi öne sürülmüş olup da bu istem kabul olunduğu hâlde hâkimin hükme katılması veya bu istemin kanuna aykırı olarak reddedilip hâkimin hükme katılması.
d) Mahkemenin kanuna aykırı olarak davaya bakmaya kendini görevli veya yetkili görmesi.
e) Cumhuriyet savcısı veya duruşmada kanunen mutlaka hazır bulunması gereken diğer kişilerin yokluğunda duruşma yapılması.
f) Duruşmalı olarak verilen hükümde açıklık kuralının ihlâl edilmesi.
g) Hükmün 230 uncu madde gereğince gerekçeyi içermemesi.
h) Hüküm için önemli olan hususlarda mahkeme kararı ile savunma hakkının sınırlandırılmış olması.
i)Hükmün hukuka aykırı yöntemlerle elde edilen delile dayanması.”
“Temyiz başvurusunun içeriği” başlıklı 294. maddesi uyarınca;
“(1)Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır.
(2)Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir.”
“Temyiz isteminin reddi” başlıklı 298. maddesi uyarınca;
“Yargıtay, süresinde temyiz başvurusunda bulunulmadığını, hükmün temyiz edilemez olduğunu, temyiz edenin buna hakkı olmadığını ya da temyiz dilekçesinin temyiz sebeplerini içermediğini saptarsa, temyiz istemini reddeder.""
Nihayet “Temyiz isteminin esastan reddi veya hükmün bozulması” başlıklı 302. maddesi uyarınca;
“(1) Bölge adliye mahkemesinin temyiz olunan hükmünün Yargıtayca hukuka uygun bulunması hâlinde temyiz isteminin esastan reddine karar verilir.
(2) Yargıtay, temyiz edilen hükmü, temyiz başvurusunda gösterilen, hükmü etkileyecek nitelikteki hukuka aykırılıklar nedeniyle bozar. Bozma sebepleri ilâmda ayrı ayrı gösterilir.
(3) Hüküm, temyiz dilekçesinde gösterilen sebeplerle bozulduğunda, dilekçede açıklanmış olmasa bile saptanan bütün diğer hukuka aykırılık hâlleri de ilâmda gösterilir.
(4) Hükmün bozulmasına neden olan hukuka aykırılık, bu hükme esas olarak saptanan işlemlerden kaynaklanmış ise, bunlar da aynı zamanda bozulur.
(5) 289 uncu Madde hükümleri saklıdır.”
Yukarıda özetlenen mevzuat hükümleri uyarınca, istinaf sonrası temyiz incelemesi sebebe bağlı olup hukuksal denetimle sınırlıdır. Temyizde kural olarak maddi vaka denetimi, diğer bir ifadeyle sübut denetimi yapılamaz.
Sanık ... müdafii temyiz dilekçesinde; iddianame ve hükmün birbiriyle uyumlu olmadığı, sanığın suça yardım eden olduğu ve asli fail olmadığı, sanık hakkında TCK’nın 31, 62 maddeleri ile hükmün açıklanmasının geri bırakılması, seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi lehe hükümlerin uygulanmadığı, eksik soruşturma yapılarak delillerin tamamının toplanmadığına yönelik beyanda bulunmuştur.
Oluş ve dosya içeriğine göre, sanığın gece vakti temyiz dışı sanık ve suça sürüklenen çocuklar ile birlikte katılana ait iş yerinin alüminyum giriş kapısını zorlayıp açıp girerek 150 TL parayı çaldığı, başka bir suç nedeniyle yakalanan sanık ...’in katılanın henüz şikayeti olmadan katılanın iş yerinden hırsızlık yaptıklarını beyan edip katılanın iş yerini tarif ederek suçun ortaya çıkmasını sağladığı, çalınan 150 TL paranın 99,50 TL’sini kolluğa teslim ederek katılana iadesini sağladığı, ancak katılanın kısmi iade nedeniyle etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza göstermemesi şeklinde gerçekleşen olayda; sanığın suça asli fail olarak katılıdığı, suç tarihinde 18 yaşını doldurmuş olduğu, sanık hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulandığı, hırsızlık suçundan kurulan hükümde verilen ceza miktarına göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 50, 51 ve 5271 sayılı CMK"nın 231. maddelerinin uygulanma koşullarının oluşmadığı, delillerin toplandığı ve kurulan hükümde herhangi bir isabetsizlik olmadığı görülmüştür.
Ancak; İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesi, Dairemizin bozma kararına sonrasında katılanı dinlediği, sanığın bozma sonrası savunmasını aldığı için eylemli uyma ve yeni hükmün söz konusu olduğu, 16.09.2019 tarih, 2019/1602 Esas ve 2019/2063 Karar sayılı kararı ile Dairenin 17.09.2018 gün ve 2018/2096 Esas, 2018/1982 Karar sayılı kararında hukuka aykırılık bulunmadığından CMK’nın 307/4 maddesi gereğince mahkeme kararında direnilmesine, sanık ... hakkında ilk derece mahkemesince kurulan mezkur hükümde ve hükme esas alınan hukuki işlemlerde hukuka aykırılığa rastlanmadığından vaki istinaf başvurusunun CMK’nın 280/1-a maddesi gereğince esastan reddine, sanık ... ve hükümlüler hakkında mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin dairenin 30.06.2017 gün ve 2017/1672 Esas, 2017/1764 Karar sayılı ilamı ile kesinleştiğinin tespitine, Dairenin 17.08.2018 gün ve 2018/2096 Esas, 2018/1982 Karar sayılı ilamının hükümlü Sercan Yüksel ve müdafii tarafından temyiz edilmemiş olması nedeniyle bu hükmün de mahkemenin mezkur kararı ile kesinleştiğinin tespitine, Dairece verilen esastan red kararı nedeniyle iş bu kararın sanıklardan ...’ya sirayeti koşullarının oluşmadığının tespitine karar verildiği ve işbu kararın temyiz edildiği anlaşılmıştır.
Dairemize göre, bozulmakla hüküm ortadan kalktığı için hükmün yeniden kurulması yerine, bozmadan önceki hükmün kesinleştiğinin tespitinin yapılması, CMK’nın 289/1-g maddesi uyarınca kesin hukuka aykırılık hâli olarak kabul edilmelidir. Temyiz talebinde bu sebebe dayanılmamasına rağmen, istinaf mahkemesi kararının anılan maddenin âmir hükmü uyarınca bozulması gerekir.
Bu itibarla; sanık ... müdafinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, CMK’nın 302/2 maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, kararın ve bozma kararının niteliği itibariyle dosyanın CMK’nın 304/2 maddesi uyarınca İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına verilmesine, 30/06/2020 tarihinde tebliğnameye uygun olarak ve oybirliği ile karar verildi.