Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5829 Esas 2018/10053 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik Güvenliğini Tehlikeye Sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 53/1. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık hakkında yapılan yadrgılama sonucunda, TCK"nın 179/3-2, 62. maddeleri gereğince 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı CMK’nın 231/5.maddesi gereğince sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına,aynı maddenin 8.fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Milas 2. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23.06.2011 tarih ve 2011/436 E. 2011/624 K. sayılı kararının 25.07.2011 tarihinde kesinleşmesini müteakip sanığın denetim süresi içinde 21.01.2015 tarihinde işlediği kasıtlı suçtan verilen mahkumiyet hükmünün 26.05.2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Milas 5. Asliye ceza Mahkemesinin 17.09.2015 tarihli ve 2015/297 esas, 2015/420 sayılı kararını kapsayan dosyanın incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilerek yapılan incelemede:
Kasıtlı suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK’nın 61/1. maddesinde yer alan ölçütlerden olan failin kastı, suçun işleniş biçimi ile meydana gelen tehlikenin ağırlığı nazara alınmak suretiyle TCK’nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, 400 promil alkollü olarak araç kullanan sanığın kastının yoğunluğu ve meydana gelen tehlikenin ağırlığı gözetilerek, alt sınırdan daha fazla uzaklaşılarak hak ve nesafete uygun bir ceza yerine, alt sınırdan ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 23.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.