Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/10775 Esas 2014/2061 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10775
Karar No: 2014/2061
Karar Tarihi: 20.02.2014

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2013/10775 Esas 2014/2061 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan sanığın mahkumiyetine karar verdi. Dosya Yargıtay'a gönderildi ve duruşma günü tayin edildi ancak sanık müdafii gelmedi. Bu nedenle duruşmasız inceleme yapılarak karar verildi. Kararda, TCK'nın 49/1. maddesi ve 61/7. maddesi hakkında açıklamalar yapıldı ve temel cezanın üst sınırının gösterilmemesi durumunda bu cezanın 20 yıl ile sınırlanamayacağı belirtildi. Mahkeme, suçun tespiti ve delillerin değerlendirilmesi sonucunda sanık müdafii tarafından yapılan temyiz itirazlarını reddederek, hükmün onaylanmasına karar verdi. Kanun maddeleri ise TCK'nın 49/1, 61/7, 103/2, 103/6 ve 43. maddeleri olarak belirtildi.

14. Ceza Dairesi 2013/10775 E. , 2014/2061 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetine

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen re"sen de temyize tâbi hüküm sanık müdafii tarafından duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine; dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle 12.02.2014 Çarşamba saat 13.30’a duruşma günü tayin olunarak sanık müdafiine çağrı kâğıdı gönderilmişti.
Belli günde Hâkimler Kurulu duruşma salonunda toplanarak Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından ... hazır olduğu halde oturum açıldı.
Yapılan tebligat üzerine sanık müdafiin gelmediği, ayrıca bir talepte de bulunmadığı anlaşılmakla Yargıtay Cumhuriyet Savcısının uygun görülen talep ve mütalaası dairesinde DURUŞMASIZ inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek, vaktin darlığına binaen dosyanın incelenmesi başka bir güne bırakılmıştı.
Bugün dava evrakı incelenerek aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
TCK.nın 49/1. maddesinde “süreli hapis cezası kanunda aksi belirtilmeyen halde 20 yıldan fazla olamaz” şeklinde temel cezanın üst sınırının düzenlendiği, bu maddenin sonuç cezaya ilişkin üst sınır içermediği, ancak, 29.6.2005 gün ve 5377 sayılı yasa ile 5237 sayılı TCK.na eklenen 61/7. maddesinde “süreli hapis cezasını gerektiren bir suçtan dolayı bu madde hükümlerine göre belirlenen sonuç ceza 30 yıldan fazla olamaz" şeklinde bir düzenleme yapıldığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, Dairemizce de benimsenen 30.5.2006 gün 2006/147 Esas, 2006/149 Karar sayılı ilamında da açıklandığı üzere; temel cezanın üst sınırının gösterilmediği durumlarda bunu 20 yıl ile sınırlayan 49/1. maddesinin TCK.nın 103/2, 103/6 ve 43.. maddeleri uyarınca belirlenen cezayı da sınırlar şekilde yorumlanmasının mümkün olmadığı gözetilmeden, beden ve ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan hükmolunan 25 yıl hapis cezasının 20 yıla indirilmesi suretiyle eksik ceza tayini karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle re"sen de temyize tâbi hükmün ONANMASINA, 20.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.