Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : a-)Sanıklar ..., ... için:
TCK’nın 85/1, 62, 50/4, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet
b-) Sanık ... için:
CMK’nın 223/2-c maddesi gereğince beraat
Temyiz Edenler : 1-Sanıklar ... ve ... müdafii,
2-Mağdur ... vekili

Taksirle öldürme suçundan sanıklar ... ve ...’ın mahkumiyetlerine ilişkin hükümler ile sanık ... ’ın beraatine ilişkin hüküm, sanıklar ... ve ... müdafii ile mağdur ... vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Mağdur ... vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
18 yaşından küçük mağdur ..."a vekil atanarak gerekçeli kararın vekile tebliği için dosyanın mahkemesine tevdiine karar verildiği, mağdura vekil atanarak, kararın atanan vekile tebliğ edildiği, mağdur vekilinin hükmü temyiz ettiği görülmekle, mağdurun 5271 sayılı CMK"nın 260. maddesi uyarınca katılan sıfatını alabilecek surette suçta zarar gören sıfatıyla temyiz hakkının bulunduğu kabul edilerek, suçtan doğrudan zarar gördüğü anlaşılan ve vekili aracılığıyla hükmü temyiz etmek suretiyle katılma iradesini ortaya koyan mağdurun 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına Dairece karar verilmesi olanaklı kabul edilerek yapılan incelemede;
Mağdur vekiline, 22/11/2016 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükmü, CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra, 05/12/2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin, isteme uygun olarak REDDİNE,
2-Sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz istemine ilişkin yapılan incelemede ;



Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiinin ise sanıkların kusurunu olmadığına, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıklar hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesinden sonra, adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi sureti ile TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün üçüncü bendindeki “TCK"nın 50/4 delaletiyle 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine,” ibaresinden sonra gelmek üzere, “ve TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 910 gün olarak belirlenmesine,” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 22.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.