Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2015/25172 Esas 2016/3382 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın 04/12/2012 tarihli oturumda alınan savunmasında; “Müşteki dükkanlara girip hırsızlık yapıyor. Benim prizimi çalmıştı. Priz sanayi tipi prizdir. Ben onun elinden alırken priz kafasına çarpmış ve müşteki bu şekilde yaralanmıştır, şeklinde beyanda bulunmasına ve olayda tarafsız görgü tanığı bulunmamasına göre, ilk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği halde bu hususun karar yerinde tartışılmaması,
2) Kabule göre de; neticesi sebebiyle ağırlaşan “yüzde sabit izin” basit bir tıbbi müdahale ile giderilmesi mümkün olmayıp temel hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesine göre belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
4)6352 sayılı Kanun"un 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 324/4 maddesinin “Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106 ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Esas No : 2015/25172 Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir.” hükmü karşında yargılama giderinin 20 TL"nin altında olduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA , 16/02/2016 gününde oy birliğiyle karar verildi.