12. Ceza Dairesi Esas No: 2017/229 Karar No: 2018/10035 Karar Tarihi: 22.10.2018
Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/229 Esas 2018/10035 Karar Sayılı İlamı
12. Ceza Dairesi 2017/229 E. , 2018/10035 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle öldürme Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet Temyiz Edenler : 1-Sanık ... Müdafii, 2-Sanık ... Taksirle öldürme suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanık ... müdafii ve sanık ... tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere incelenen dosya kapsamına göre sanık ... müdafiin ve sanık ...’un yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1-5271 sayılı CMK’nın 5728 sayılı Kanunun 562. maddesiyle değişik 231. maddesindeki “hükmün açıklanmasının geri bırakılması”"na ilişkin düzenlemenin sanıklar hakkında uygulanıp uygulanmayacağına karar verilirken, dosyaya yansıyan bilgi ve kanıtlar birlikte ve isabetle değerlendirilip, denetime olanak verecek somut gerekçeler gösterilmek suretiyle takdir hakkının kullanılması gerektiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03/02/2009 tarih, 2008/11 - 250 Esas, 2009/13 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, koşullu bir düşme nedeni oluşturan “hükmün açıklanmasının geri bırakılması” müessesesi (mahkûmiyet, suç niteliği ve ceza miktarına ilişkin) objektif koşulların varlığı halinde mahkemece, diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce değerlendirilerek, uygulanması yönünde kanaate ulaşıldığı takdirde, CMK"nın 231. maddesinin TCK"nın 50. maddesinden önce değerlendirilmesinde zorunluluk olduğu gözetilmeksizin, mahkemece, CMK"nın 231/6. maddesindeki koşullar seçenek yaptırımlardan sonra değerlendirilerek, “sonuç cezanın paraya çevrilmiş olması nedeniyle” şeklindeki yasal olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi, 2-Sanıklar hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezalarının adli para cezasına çevrilmesine dayanak teşkil eden uygulama maddesinin TCK"nın 50/4. maddesi delaletiyle 50/1-a maddesi olarak gösterilmesi gerekirken TCK"nın 50/1-a maddesi şeklinde gösterilmesi ve adli para cezasına esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi sureti ile TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi, Kanuna aykırı olup, sanık ... müdafiin ve sanık ... ‘un temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22/10/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.