Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8460 Esas 2014/2027 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/8460
Karar No: 2014/2027
Karar Tarihi: 20.02.2014

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/8460 Esas 2014/2027 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Didim (Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın çocuğu sahile götürerek zorla cinsel ilişki yaşadığı suçu işlediği iddia edilmişti. Ancak mahkeme, suçun niteliğinin çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu kapsamında olup olmadığına dair karar vermeden görevsizlik kararı vermiştir. Temyiz başvurusu sonucunda, bu kararın kanuna aykırı olduğu ve üst dereceli asliye ceza mahkemesince incelenmesi gerektiği sonucuna varıldı. Kararda, suçun kanunda belirtilen çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu kapsamında olup olmadığına dair tayin ve takdir yetkisi ile kanıtların değerlendirilmesinin üst dereceli asliye ceza mahkemesine ait olduğu ifade edilmektedir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 103/2. maddesi: Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu düzenler.
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 8/1. maddesi: Yargılamanın amaçları ve esaslarına ilişkin hükümleri içerir.
- Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi: Temyiz yoluyla verilen bozma kararlarını düzenler.

14. Ceza Dairesi 2012/8460 E. , 2014/2027 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2011/197747
MAHKEMESİ : Didim (Yenihisar) 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 28.02.2011
NUMARASI : 2009/620 Esas, 2011/130 Karar
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin iddiasına, sanığın mağdureyi sahile götürerek yere iteklediği ve düşen mağdure ile rızası dışında ilişki gerçekleştirdiği eylemin 5237 sayılı TCK.nın 103/2. maddesi kapsamında yer alan çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu niteliğinde olup olmadığının, tayin ve takdiri ile bu konudaki kanıtların değerlendirilmesi görevinin üst dereceli asliye ceza mahkemesine ait olduğu gözetilmeden, CMK.nın 3 ve diğer maddeleri gereğince görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yargılamaya devamla yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, Üst Cumhuriyet Savcısının katılan müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.