Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/2778 Esas 2014/5374 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/2778
Karar No: 2014/5374
Karar Tarihi: 19.03.2014

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/2778 Esas 2014/5374 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu karar, Tavas Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir menfi tespit davasına ilişkindir. Davacı, teminat olarak verdiği senedin taraflar arasındaki anlaşmaya aykırı olarak doldurulduğunu ve davalının bu senetle kendisine karşı icra takibi yaptığını ileri sürerek, davalıya borçlu olmadığının tespitine ve %40 tazminata hükmedilmesini talep etmiştir. Mahkeme, davacının iddialarını yazılı delille ispatlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine, %40 tazminatın davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar vermiştir. Ancak, Tavas Asliye Ceza Mahkemesi'nde aynı konuda açılan bir dava olduğu, bu davanın temyiz incelemesi için dosyanın Yargıtay'da olduğu ve 818 sayılı BK'nun 53. maddesi gereği ceza mahkemesi kararının kesinleşmesinin beklenmesi gerektiği ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, Yüksek Mahkeme kararı bozmuş ve davacı vekilinin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına karar vermiştir.
818 sayılı Borçlar Kanunu'nun 53. maddesi: \"Bir ceza mahkemesi tarafından verilmiş ve esasın aynı olduğu saptanmış bir davada daha önce verilmiş bir hükme dayanılamayacağı gibi, davaya etkili sonuçlar doğuran bir olayın da bu hükümle kesinleşmesine bağlanması hukuka aykırıdır. Ancak, hükümle kesinleşme ilişkisi kurulmuş bulunan taraflar arasındaki bir kısmi hüküm, sonra açılan aynı dava ile ilgili olursa, bu dava sonunda da kesinleşir.\"

19. Hukuk Dairesi 2014/2778 E. , 2014/5374 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Tavas Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/05/2013
NUMARASI : 2012/46-2013/235

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin teminat olarak davalıya senet verdiğini, davalının senedi taraflar arasındaki anlaşmaya aykırı olarak doldurup müvekkili aleyhine icra takibi yaptığını ileri sürerek, senetten dolayı davalıya borçlu olanmadığının tespitine, % 40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının iddialarını yazılı delille kanıtlamak zorunda olduğunu belirterek, davanın reddine, % 40 tazminata karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının senedin taraflar arasındaki anlaşmaya aykırı olarak doldurulduğunu yazılı delille ispatlayamadığı, tedbir kararının uygulandığı gerekçesiyle davanın reddine, % 40 tazminatın davacıdan alınıp davalıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacı vekilince temyiz edilmiştir.
Davanın tarafları arasında görülen Tavas Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/145 Esas, 2012/27 Karar sayılı dosyasında verilen kararın temyiz edildiği ve temyiz incelemesi için dosyanın Yargıtay"da olduğu anlaşılmıştır. Bu durumda mahkemece 818 sayılı BK"nun 53. maddesi gözetilerek ceza mahkemesi kararının kesinleşmesinin beklenip sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre davacı vekilinin öteki temyiz itirazlarının şimdilik incelinmesine yer olmadığına, peşin harcın istek halinde iadesine, 19.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.