Mühür bozma - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2014/3192 Esas 2014/21807 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mühür bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Mühür bozma suçundan verilen 03.01.2013 tarihli ikinci hükme yönelik olarak sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanık hakkında mühür bozma suçundan verilen 04.10.2011 tarih 2010/139 Esas ve 2011/375 Karar sayılı ilk hükmün, sanık müdafii tarafından yasal sürede temyiz edildiği ancak aynı ilamda elektrik hırsızlığı suçundan kurulan hükmün Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13.07.2012 tarihli yazısı ile 6352 sayılı Yasanın geçici 2/1-2. maddeleri uyarınca yeniden değerlendirilmesi için iadesi üzerine iade kapsamında bulunmayan mühür bozma suçundan yeniden kurulan hüküm hukuken geçersiz olduğundan sanık müdafinin 03.01.2013 tarih 2012/505 Esas ve 2013/6 Karar sayılı hükme yönelik vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Mühür bozma suçundan kurulan 04.10.2011 tarihli ilk hükme yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarına gelince;
Başbakanlık Özelleştirme İdaresi Başkanlığının Dairemize gönderilen 12.11.2013 tarih ve 29415146-2525 sayılı cevabi yazısından, Toroslar Elektrik Dağıtım A.Ş"nin özelleştirmesinin 30.09.2013"te yapıldığı anlaşıldığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
a-06/02/2010 tarihli kaçak elektrik tespit tutanağında, sayacın borcundan dolayı sökülmüş olduğunun belirtilmesine karşısın dosya içerisinde sayacın söküldüğüne ve borçtan dolayı mühürleme yapıldığına ilişkin tutanağa rastlanmadığından sayacın suç tarihi öncesinde borcundan dolayı söküldüğüne ve mühürleme işlemi yapıldığına ilişkin tutanak bulunup bulunmadığı araştırılmadan eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi yasaya aykırı,
b-Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyeti, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 142/1-f. maddesinde öngörülen elektrik hırsızlığı suçuna ilişkin olup, bu suçun, sonradan yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun 6352 sayılı Yasa ile değişik 163/3. maddesinde karşılıksız yararlanma suçu olarak düzenlenmesi ve koşullarının bulunması durumunda "ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi seçeneğinin öngörülmesi karşısında, tekerrür uygulamasına esas alınan hükümle ilgili mahkemesince uyarlama yapılarak sonucuna göre tekerrüre esas olup olmadığının değerlendirilmesinde ve bu kapsam da tekerrüre esas olabilecek diğer kayıtlarının da tartışılmasında zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 16.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.