MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
2797 sayılı Yargıtay Yasasının 14. maddesinde, "Daireler arasındaki iş bölümünün belirlenmesinde dava açılan belgedeki nitelendirme esas alınır. Açıklama ile sevk maddelerinin uyumsuz olduğu durumlarda, açıklamaya itibar edilir." hükmü yer almaktadır. Ayrıca "Tavsif"in ve buna bağlı olarak görevli dairenin neye göre belirleneceğine ilişkin Ceza Daireleri Başkanlar Kurulunun 15/07/2009 gün, 2009/7-7, 15/07/2009 gün 2009/8-8, 25/12/2009 gün ve 2009/13-13 sayılı ve benzeri kararlarında da belirtildiği üzere, iddianamedeki anlatım ile sevk maddeleri arasında uyumsuzluk bulunması ve sevk maddelerinin yanılgı sonucu belirlenmesi durumunda görevli dairenin yanlış belirlenmiş sevk maddelerine göre değil, vasfı iddianame metninden açıkça saptanabilen suça göre belirlenmesi gerekmektedir.
İddianame içeriğine göre özetle "... Bankası ... Şubesinde veznedar olarak görev yapan sanığın banka müşterileri adına tanzim ettiği sahte belgelerle bu şahıslara ödenmiş gösterdiği bir miktar parayı mal edinmek suretiyle sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarını işlediğinin iddia edildiği ve sevk maddeleri olarak da 765 sayılı TCK"nın 342/1 ve 504/3. maddelerinin gösterildiği", mahkemece sanığın sahtecilik suçundan mahkumiyetine ve dolandırıcılık suçundan açılan kamu davasının düşmesine karar verildiği, iddianamede dolandırıcılık olarak tarif edilen eylemin zimmet suçu olarak nitelendirilmesi mümkün olmakla birlikte bu suçla ilgili olarak verilen düşme kararına karşı herhangi bir temyiz talebinin vaki olmadığı, sanık müdafiince münhasıran sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz edildiği, bu itibarla banka parasının usulsüz olarak sahiplenilmesi şeklindeki eyleme ilişkin düşme kararının temyiz incelemesi kapsamı dışında kalması ve nitelikli zimmet suçunun unsuru olarak ortaya çıkması ihtimal dahilinde olan sahtecilik eyleminin bu koşullarda zimmet suçuna dönüşmesinin mümkün olmadığı anlaşılmakla; Yargıtay Kanununun 14. maddesi ve yukarıda açıklanan Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu kararlarında ortaya konan ilkeler nazara alındığında, temyiz inceleme görevinin Yüksek 11. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşıldığından Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, daha önce görevsizlik kararı veren Yargıtay 11. Ceza Dairesi ile Dairemiz arasında çıkan görev uyuşmazlığının giderilmesi için dosyanın Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 03/06/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.