MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine sair temyiz itirazların reddine, ancak,
1) Temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin "5275 sayılı Kanun 97/1. maddesi yollamasıyla 292. maddesi" olduğu belirtilmeyerek CMK.nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2) Adli para cezalarının yerine getirilmemesi halinde 6545 sayılı Kanunla değişik 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi uyarınca infaz aşamasında resen uygulama yapılabileceği nazara alındığında hüküm fıkrasında TCK.nun 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün ilk fıkrasına "5275 sayılı Kanunun 97/1 maddesi delaletiyle” ibaresinin eklenmesi ve hükümden “TCK.nun 52. maddesinin 4. fıkrası uyarınca, sanığın adli para cezasının ayda bir 20 eşit taksitte sanıktan tahsiline, taksitlerden birinin süresinde ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının sanıktan tahsiline ve hapis cezasına çevrilmesine,” ibaresinin çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 27.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.