Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/15137 Esas 2014/2021 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2012/15137
Karar No: 2014/2021
Karar Tarihi: 20.02.2014

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/15137 Esas 2014/2021 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Nazilli 2. Sulh Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, mağdura cinsel tacizde bulunmak suçundan yargılandı. Sanığın daha önce de mağdureye rahatsız edici davranışlarda bulunduğu ve hatta mağdurenin babasına karşı tehdit edici eylemlerde bulunduğu ortaya çıktı. Sanığın, mağdurenin rızası olmaksızın internet üzerinden Facebook'ta birden çok kez cinsel yönden ahlâki nezakete aykırı mesajlar gönderdiği de kanıtlandı. Ancak yerinde olmayan gerekçelerle mahkeme sanığın beraatine karar verdi. Cumhuriyet savcısı ve katılan vekili bu kararı temyiz etti ve Yargıtay 14. Ceza Dairesi, mahkemenin verdiği kararı bozdu. Hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve CMUK'nın 321. maddesi uyarınca bozulmasına karar verildi.
Kanun maddeleri:
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi: Yargıtay'ın, daha önce verilen bir kararı bozabilme yetkisini düzenler.
- CMUK'nın 321. maddesi: Yargıtay'ın kararını açıklama şekli ve içeriğini belirler.

14. Ceza Dairesi 2012/15137 E. , 2014/2021 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 14 - 2011/290081
MAHKEMESİ : Nazilli 2. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12.07.2011
NUMARASI : 2011/24 Esas, 2011/554 Karar
SUÇ : Cinsel taciz

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, daha önce de mağdureye yönelik rahatsız edici davranışlardan kaynaklı olarak mağdurenin babasına karşı da tehdit eyleminde bulunduğunun anlaşıldığı, bu olaylardan sonra tekrar mağdurenin rızası olmaksızın internet üzerinden facebook isimli paylaşım sitesi vasıtası ile değişik zamanlarda mağdureye ayrı ayrı ve birden çok kez cinsel yönden ahlâki nezakete aykırı olarak mesaj gönderme eylemleri sabit olduğu halde, yerinde olmayan gerekçe ile sanığın beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısı ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.