Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/12362 Esas 2014/263 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/12362
Karar No: 2014/263
Karar Tarihi: 14.01.2014

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/12362 Esas 2014/263 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesi, üç sanığın uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkum edildiği bir dava görülmüştür. Sanıkların avukatlarından biri temyiz isteğinden vazgeçtiği için hakkında karar verilmedi. Diğer iki sanığın mahkumiyeti ise yasaya uygun olarak yapılan işlemlerden ve delillerin gerekçeli kararda tartışılmasından sonra kesin verilere dayandırılmıştır. Ancak, mahkeme kararında yer alan bazı hataların düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. TCK’nın 53. maddesi (3) fıkrası ve 54. maddesinin yanlış gösterilmesi nedeniyle, hükümler bozulmuştur. Daha sonra bu yanlışlıklar düzeltilerek hükümler onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- TCK’nın 53. maddesi (3) fıkrası: (3) Yukarıdaki fıkraların birinci ve ikinci cümlesinde sayılan hallerden dolayı cezadan kurtulmuş olsa bile, suç işlenmesine engel olan velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluk cezası devam eder. Bu ceza, altsoy yönünden koşullu salıverme tarihine kadar ve bizzat hizmeti yapanlar yönünden koşullu salıverme tarihinden itibaren beş yıl kadar devam eder. Altsoydan kasıt, kendi çocukları ve tor

10. Ceza Dairesi 2013/12362 E. , 2014/263 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : ADANA 3. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Her üç sanık hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma
suçundan, mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “05/01/2013” yerine “05/01/2012” olarak yanlış yazılması, Mahkeme tarafından düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
A) Sanık ... hakkındaki hükme yönelik temyiz isteğinin incelenmesi:
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesinden sonra, sanığın tutuklu bulunduğu ceza infaz kurumundan gönderdiği 21.10.2013 tarihli dilekçesi ile temyiz isteğinden vazgeçtiğinden, CMK"nın 266. maddesi gereğince bu sanık hakkındaki hükmün İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA,
B) Sanıklar Ali ve Mustafa hakkında kurulan mahkûmiyet hükümlerinin incelenmesi:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdani kanının dosya içerisindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilenler dışındaki yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- TCK’nın 53. maddesinin (3) fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun” sadece sanıkların kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise yoksunluğun hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
2- Suç konusu esrarın müsaderesinin dayanağı olarak TCK"nın 54. maddesinin 4. fıkrası yerine, 1. fıkrasının gösterilmesi Yasaya aykırı, sanıkların müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak, bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1- TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine "Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması,
2- Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin bölümünde yer alan ""TCK"nın 54/1. maddesi"" ibaresinin hüküm fıkrasından çıkarılarak yerine ""TCK"nın 54. maddesinin 4. fıkrası"" ibaresinin yazılması
Suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, hükmolunan hapis cezasının süresi ve tutuklama tarihine göre sanık ... müdafiinin salıverme talebinin reddine,
14.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.