MAHKEMESİ : Manisa 2. İş Mahkemesi
TARİHİ : 27/12/2007
NUMARASI : 2006/555-2007/1591   
                       
Davacı,  22.07.1996 tarihinden tescil tarihine kadar tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine   karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin  kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan  ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
Davacı ilk prim kesintisini takip eden aybaşı olan 01.08.1996 tarihinden tescilinin yapıldığı 01.02.1999 tarihine kadar olan sürede tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitini istemiştir.
Mahkeme istemin kabulüne karar vermiştir.
Dosya içinde mevcut Manisa İş Mahkemesi"ne ait, Yargıtay 21. Hukuk Dairesi"nin 13.07.2006 gün ve 2006/6910-8224 sayılı Onama kararı ile kesinleşen 28.04.2006 gün ve 2005/569 E., 2006/629 K. sayılı kararın incelenmesinde; davacısının Mustafa Aktuna, davalısının Bağ-Kur olduğu, davanın tarım Bağ-Kur sigortalılık süresinin tespitine ilişkin olup, mahkemece davacının 01.08.1996 tarihinden itibaren tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğunun tespitine karar verildiği görülmüştür.
Dava konusu uyuşmazlığın daha önce bir kesin hüküm ile çözümlenmemiş olması dava şartıdır.(H.U.M.K. 237 md.) Aynı konuda, aynı taraflar arasında, aynı dava sebebine dayanarak daha önce dava açılmış ve verilen hüküm kesinleşmiş ise artık o dava konusu hakkında kesin hüküm mevcut olduğundan aynı uyuşmazlık yeri ber dava konusu yapılamaz, yapılırsa mahkemenin kesin hükmün varlığını kendiliğinden gözeterek davayı reddetmesi gerekir.Kesin hüküm kamu düzenine ilişkin olduğundan taraflar kesin hüküm itirazını ileri sürmekten feragat etseler dahi mahkeme kesin hüküm nedeniyle davayı reddetmekle yükümlüdür.
Mahkemece, Manisa İş Mahkemesinin 2005/569 esas sayılı dava dosyası getirtilip, yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda inceleme yapılarak, sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken bu hususlar göz ardı edilerek hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı Kurumun diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, 15.09.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.