Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/12173 Esas 2017/2203 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
10. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/12173
Karar No: 2017/2203
Karar Tarihi: 16.03.2017

Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/12173 Esas 2017/2203 Karar Sayılı İlamı

10. Hukuk Dairesi         2015/12173 E.  ,  2017/2203 K.

    "İçtihat Metni"


    Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Dava, tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespiti istemine ilişkindir.
    Mahkemece, davanın dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmiştir.
    Hükmün, davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu. Temyiz konusu hükme ilişkin dava, 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesinde sayılı ve sınırlı olarak gösterilen hâllerden hiçbirine uymadığından, temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteğin reddine karar verildikten sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
    Davacı, 31.12.2000-31.12.2010 tarihleri arasında tarım Bağ-Kur sigortalılığı olduğunun tespitini talep etmiştir. Mahkemece, dava konusu hakkında daha önce Mahkemenin 2013/362-478 E-K sayılı dosyası ile karar verildiği ve verilen kararın Yargıtay aşamasından geçerek kesinleştiği anlaşıldığından dava şartı yokluğundan davanın usulden reddine karar verilmiştir.
    Mahkemenin 2013/362-478 E.-K. sayılı dosyasında; davacı tarafından 1990-2005 yılları arasında tarım bağ-kur sigortalılığının tespiti ile 6111 S.Y dan yararlandırılmasının talep edildiği, yargılama sonucunda davacının 01/03/1995-31/12/2000 arası dönemdeki Tarım Bağ-Kur sigortalılığının tespitine ve tespitine karar verilen bu dönem için 6111 S.Y dan faydalandırılmasına, 31/12/2000-31/12/2005 tarihleri arasındaki tespite ilişkin talebin ise reddine karar verildiği, kararın Dairemizin 04/03/2014 tarih ve 2014/73-4593 E.-K. sayılı ilamı ile onanarak kesinleştiği anlaşılmıştır.
    Eldeki davada, Mahkemece, 31/12/2000-31/12/2005 tarihleri arasındaki dönem yönünden Mahkemenin 2013/362-478 E.-K. sayılı dosyası ile karar verildiği ve kararın Dairemizce onanarak kesinleşmesi karşısında, kesin hüküm nedeniyle dava şartı yokluğundan usulden reddine karar verilmesi isabetli ise de, 31/12/2005- 31/12/2010 tarihleri arasındaki dönem yönünden dosya kapsamıda değerlendirildiğinde ispatlanamadığından reddine karar verilmesi gerekirken bu dönem yönünden de kesin hüküm nedeniyle reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
    Ne var ki; bu aykırılığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Kanunun geçici 3"üncü maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı Kanunun 438’inci maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Hükmün 1. paragrafının silinerek yerine “ Talep konusu 31/12/2000-31/12/2005 tarihleri arasındaki dönem yönünden davanın dava şartı yokluğundan 115/2 maddesi uyarınca usulden reddine, 31/12/2005- 31/12/2010 tarihleri arasındaki dönem yönünden ise davanın ispatlanamadığından reddine,” cümlesinin yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine 16.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.