Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, rücuan tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı kurum, 21.02.2013 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu vefat eden sigortalıya bağlanan gelir nedeniyle uğranılan Kurum zararının rücuen tazminini talep etmiş olup; Mahkemece, sigortalıya bağlanan ilk peşin sermaye değerli gelirin davalının kusur oranına karşılık gelen %30’unun davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
5510 sayılı Yasanın 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesi ile, “İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir.” hükmü düzenlenmiştir.
Bilindiği üzere, anılan maddeye göre, davalı işverenin sorumluluk kapsamı, işverenin kastı ve sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı hareketi olup, buna göre kusurunun ağırlığının saptanması gerekir. Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davalı işveren %30 kusurlu bulunmuş ise de, davaya konu olay sigortalının bekçi olarak çalıştığı işyerinde kaçak alkol kullanmasından dolayı alkol zehirlenmesi sonucu vefat ettiği tespit edildiğinden somut olayda davalı işverenin herhangi bir kusurunun bulunmadığı açıktır. Bu nedenle, davanın reddine karar verilmesi gerekirken, oluşa uygun olmayan bilirkişi raporu esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ : Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 16.03.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.