MAHKEMESİ : Ordu 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/09/2013
NUMARASI : 2013/293-2013/298

Dava dilekçesinde, Ordu Ziraat Odasına kayyım tayin edilmesi istenilmiştir. Mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Davacı dava dilekçesinde; Ordu Ziraat Odası meclis başkanı iken Türkiye Ziraat Odaları Birliği tarafından görevden alındığını, seçim için 7 kişilik üye görevlendirildiğini, daha sonra odanın kapatılması kararı verildiğini, kapatma kararının iptali için idare mahkemesinde dava açtığını, idare mahkemesince yürütmeyi durdurma kararı verilmesi üzerine hukuki durumun kapatma öncesine döndüğününü, ancak görevlendirilen 7 kişinin görevini yapmadığını ileri sürerek oda seçimlerinin yapılması için kayyım heyeti atanmasını istemiş, mahkemece davacının aktif dava ehliyeti bulunmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir.
4721 sayılı Türk Medeni Kanunu"nun 397. maddesinde; vesayet makamının sulh hukuk mahkemesi; denetim makamının ise asliye hukuk mahkemesi olduğu, 419. maddesinde; vesayet makamının, gecikmeksizin vasi atamakla yükümlü olduğu, 403. maddesinde; kayyımın, belirli işleri görmek veya malvarlığını yönetmek için atanacağı, Medeni Kanunun vasi hakkındaki hükümlerinin, aksi belirtilmiş olmadıkça kayyım hakkında da uygulanacağı, 426. maddesinde; vesayet makamının, kanunda gösterilen hâllerde ilgilisinin isteği üzerine veya re"sen temsil kayyımı atayacağı, 427. maddesinde; vesayet makamının, bir tüzel kişinin gerekli organlardan yoksun kalması ve yönetiminin başka yoldan sağlanamaması halinde bir yönetim kayyımı atayacağı, 431. maddesinde ise; vasinin atanması usulüne ilişkin kuralların, kayyım ve yasal danışmanın atanmasında da uygulanacağı hükme bağlanmıştır.
Türk Medeni Kanununun 75/2. maddesinde, “Yönetim kurulu, genel kurulu toplantıya çağırmazsa; üyelerden birinin başvurusu üzerine, sulh hakimi, üç üyeyi genel kurulu toplantıya çağırmakla görevlendirir.” hükmüne yer verilmiştir.
5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun 6. maddesinde; sulh hukuk mahkemelerinin, 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu ile diğer kanunlarda belirtilen görevleri yerine getireceği, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 450. maddesinde; 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun ek ve değişiklikleri ile birlikte tümüyle yürürlükten kaldırıldığı, 447. maddesinde ise; mevzuatta, yürürlükten kaldırılan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununa yapılan yollamaların, Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun bu hükümlerin karşılığını oluşturan maddelerine yapılmış sayılacağı, aynı Kanun"un "görevin belirlenmesi ve niteliği" başlıklı 1. maddesinde; mahkemelerin görevinin, ancak kanunla düzenleneceği, göreve ilişkin kuralların kamu düzeninden olduğu, 114/1-c maddesinde; mahkemenin görevli olmasının dava şartı olduğu hükme bağlanmıştır.
Somut olayda; Ordu Ziraat Odası meclis başkanı olan davacının Türkiye Ziraat Odaları Birliği tarafından görevden alındığı, oda seçimlerinin gerçekleştirilmesi için 7 kişilik üye görevlendirildiği, daha sonra odanın kapatılması kararı verildiği, kapatma kararının iptali için idare mahkemesinde dava açıldığı, idare mahkemesi tarafından yürütmeyi durdurma kararı verilmesi üzerine hukuki durumun kapatma öncesine döndüğü, Ziraat Odasının gerekli organlarından olan oda meclisi ve yönetim kurulunun faal bulunmadığı, bu organların seçimlerinin yapılması için kayyım heyeti atanması istenmiş, mahkemece davacının aktif dava ehliyeti bulunmadığından bahisle davanın reddine karar verilmiştir.Yukarıda gösterilen yasal düzenlemeler dikkate alındığında kayyım tayini isteğine ilişkin davanın vesayet makamı olan sulh hukuk mahkemesinde görülmesi gerektiğinden asliye hukuk mahkemesince dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, bu husus düşünülmeden yargılamaya devam edilip davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan nedenler göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi yerinde bulunmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Davacının temyiz itirazları yerinde olduğundan kabulü ile yukarıda yazılı nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanunla 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa eklenen Geçici 3. maddesindeki atıf nedeniyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 428. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.06.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.