2. Ceza Dairesi Esas No: 2020/11724 Karar No: 2020/4716 Karar Tarihi: 01.06.2020
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/11724 Esas 2020/4716 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık, hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından mahkum edilmiştir. Mala zarar verme suçundan verilen adli para cezasına yönelik temyiz istemi reddedilmiştir. Ancak hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarına yönelik temyiz itirazları kabul edilmiştir. Sanığın başka bir suçtan hükümlü olduğu anlaşılmasına rağmen hükmen hazır edilmeden mahkum edilmesi, savunma hakkının kısıtlanmasına neden olmuştur. Bu sebepten dolayı diğer yönleri incelenmeyen hükümler bozulmuştur. Kararda, 31.03.2011 tarih ve 62/7 sayılı kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Mahkemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. maddeye de değinilmiştir. Bu maddeye göre, doğrudan hükmolunan 3,000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün değildir.
2. Ceza Dairesi 2020/11724 E. , 2020/4716 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1-Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; 14.04.2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 62/7 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Mahkemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3,000,00 TL dahil adli para cezasına mahkumiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2- Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyize gelince; Sanığın hüküm tarihinde farklı yargı çevresi içerisinde bulunan Silivri 4 No’lu T tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka bir suçtan hükümlü olduğunun anlaşılması karşısında; hükmün açıklandığı 13.01.2016 tarihli duruşmada hazır edilmeyerek mahkûmiyetine karar verilmesi suretiyle, CMK’nın 196. maddesine aykırı olarak savunma hakkının kısıtlanması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 01.06.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.