Zincirleme basit zimmet sanık hakkında - denetim görevini ihmal ederek zimmete sebebiyet verme diğer sanıklar haklarında - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2019/8907 Esas 2020/10072 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zincirleme basit zimmet (sanık ... hakkında), denetim görevini ihmal ederek zimmete sebebiyet verme (diğer sanıklar haklarında)
HÜKÜM : Sanıklardan ... hakkında atılı suçtan mahkumiyet, Gülsen hakkında atılı suçtan hükmün açıklanmasının geri bırakılması, ...
hakkında ise durma

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Hazine vekilinin 09/08/2019 havale tarihli dilekçesinin içeriği itibarıyla temyiz mahiyetinde olmayıp, kamu davasına katılma talebi niteliğinde olduğu gözetilerek CMK"nın 260/1. maddesine göre zimmet suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin davaya katılma hakkının bulunması ve vekili tarafından katılma talebinde bulunulması karşısında, 3628 sayılı Yasanın 18 ve CMK"nın 237/2. maddelerinin verdiği yetkiye dayanılarak bu suç yönünden katılma talebinin KABULÜNE, sanık ... hakkında denetim görevini ihmal ederek zimmete sebebiyet verme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması ile sanık ... ... hakkında aynı suçtan verilen durma kararlarının ise 5271 sayılı CMK"nın 223/8 ve 231/12. maddeleri uyarınca itiraza tabi olup temyizi mümkün bulunmadığından, aynı Kanunun 264. maddesi de gözetilerek katılan Belediye vekilince yapılan temyiz istemlerinin itiraz mahiyetinde kabulü ile keza sanık ... müdafin itirazının da mercince değerlendirilip gerekli kararın verilmesi mümkün görüldüğünden dosyanın bu yönlerden mahalline İADESİNE, incelemenin sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafin ve katılan ... Belediye Başkanlığı vekilinin temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK"nın 53. maddesinin Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı doğrultusunda uygulanmasının infaz sırasında nazara alınması mümkün görülmüş, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmolunurken, 53/1-a madde-fıkra-bendindeki hak ve yetkilerin tamamını kullanmaktan yasaklanmasına karar verilmesi yerine, "kamu hizmetlerinden" yasaklanmasına karar verilmek suretiyle sınırlı uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafi ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak aynı Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK’nın 53/5. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın mahkemenin sanık hakkındaki uyguladığı ceza miktarına dair takdiri de gözetilerek "Sanığın yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği anlaşılmakla, aynı Yasanın 53/5. maddesi gereğince, ayrıca, cezasının infazından sonra işlemek üzere takdiren 4 yıl süre ile anılan Kanunun 53/1-a maddesinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan yasaklanmasına," şeklinde değiştirilmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 11/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.