MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... vd. aleyhine 06/03/2007 gününde verilen dilekçe ile rücuen tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 17/04/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.


1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalıların diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, 2330 sayılı Yasadan kaynaklanan rücuen tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davanın kabulüne dair verilen karar, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı idare vekili, davalıların dava dışı görevli polis memuruna saldırarak yaralaması üzerine 2330 sayılı Yasa uyarınca anılan polis memuruna nakdi tazminat ödendiğini belirterek sorumlu davalılardan rücuen tahsilini istemiştir.
Davalılar vekili, ceza dosyasında müvekkiller hakkında düşme kararı verildiğini belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Davacı ..., görev sırasında yaralanan dava dışı polis memuruna, 2330 sayılı Yasa uyarınca ödediği tazminatın rücuen tahsilini istemiştir. Davalılar, yaralama eyleminin, diğer ifade ile haksız fiilin failidir. Dava konusu tazminat miktarının belirlendiği ... Emniyet Genel Müdürlüğü Nakdi Tazminat Komisyonu’nun 11/12/2006 tarihli kararında, zararın nakdi tazminat karar tarihindeki en yüksek devlet memuru brüt aylığının (ek gösterge dahil) yüz maaş tutarının iş gücüne engel bulunan her gün için % 2 oranında hesaplanarak ödeme yapıldığı anlaşılmaktadır. Oysa zarar, haksız eylemin meydana geldiği 30/05/2005 tarihinde gerçekleşmiştir. Davalıların sorumluluğu da bu tarihte başladığından tazminatın, haksız eylem tarihindeki kıstaslar esas alınarak belirlenmesi gerekir. Olay tarihinden uzun bir süre sonra nakdi tazminat komisyonu tarafından alınmış karar tarihindeki kıstaslara göre belirlenen tazminatın rücuen tahsiline karar verilmiş olması doğru değildir. Bu nedenle karar bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda (2) sayılı bentte gösterilen nedenlerle davalılar yararına BOZULMASINA, davalıların diğer temyiz itirazlarının (1) sayılı bentte açıklanan nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 21/01/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.