Esas No: 2021/19059
Karar No: 2022/14715
Karar Tarihi: 27.10.2022
Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2021/19059 Esas 2022/14715 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, bir kişinin işyerine girerek hırsızlık yapması ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etmesi suçlamasıyla ilgili istinaf başvurusu incelenmiştir. İş yeri dokunulmazlığı ihlali suçu yönünden yapılan temyiz isteminin esastan reddedilmesi kararlaştırılmıştır. Nitelikli hırsızlık suçu yönünden yapılan temyiz talebinin incelenmesi sonucunda, yapılan incelemede sanığın savunma hakkının sınırlanması sonucu hükmün bozulması gerektiği kararlaştırılmıştır. 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmediğinin ve yargılamaya devam edilmesinin hukuka aykırı olduğu belirtilmiştir. CMK'nın 302/2 maddesi uyarınca hükmün bozulması ve dosyanın Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesine, karardan bir örneğin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri detaylı olarak açıklanmamıştır.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇLAR : Hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜMLER : İstinaf başvurusunun esastan reddine
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesi’nin 15/09/2017 tarihli karar başlığında, heyet üyelerinin kurum siciline yer verilip, ad ve soyadlarının gösterilmemesi, yasal düzenlemeye aykırı ise de; bu hususun yerinde ikmali olanaklı görülmekle, bozma nedeni yapılmamıştır.
I-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden yapılan temyiz isteminin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktarı ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
II-Sanık hakkında nitelikli hırsızlık suçu yönünden yapılan temyiz talebinin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288. maddesinin ''temyiz, ancak hükmün hukuka aykırı olması nedenine dayanır. Bir hukuk kuralının uygulanmaması veya yanlış uygulanması hukuka aykırılıktır'', aynı Kanun’un 294. maddesinin ''temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır. Temyiz sebebi ancak hükmün hukuki yönüne ilişkin olabilir'' ve aynı Kanun’un 301. maddesinin ''Yargıtay, yalnız temyiz başvurusunda belirtilen hususlar ile temyiz istemi usule ilişkin noksanlardan kaynaklanmışsa, temyiz başvurusunda bunu belirten olaylar hakkında incelemeler yapar'' şeklinde düzenlendiği de gözetilerek yapılan incelemede;
28.06.2014 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 62. maddesi ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 143. maddelerinde öngörülen suçun gerektirdiği cezanın alt sınırı dikkate alınarak, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmeden, yargılamaya devam edilerek aynı Kanun’un 188/1 ve 289/1-e-h maddelerine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin hükmün öncelikle bu nedenle CMK'nın 302/2. maddesi uyarınca tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, CMK’nın 304/2-a maddesi gereğince dosyanın gereğinin ifası için Çorlu 3. Asliye Ceza Mahkemesine, karardan bir örneğin ise ... Bölge Adliye Mahkemesi 9. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 27/10/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
