Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1766 Esas 2018/26977 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/1766
Karar No: 2018/26977
Karar Tarihi: 12.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/1766 Esas 2018/26977 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ve davacı arasında bir alacak davası görülmüş ve hüküm altına alınan 1.220,50 TL, karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Davacı temyiz itirazlarının reddedilmesi ile hüküm onanmış ve temyiz gideri davacıya yükletilmiştir. Kanun maddeleri olarak mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleri uyarınca taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların, miktar ve değerinin temyiz kesinlik sınırını aşmaması halinde temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir.

22. Hukuk Dairesi 2016/1766 E. , 2018/26977 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı ile davalılardan ... vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Davalı ... temyizi yönünden:
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.
Dosya içeriğine göre hüküm altına alınan ve temyize konu edilen 1.220,50 TL, karar tarihi itibari ile kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432 maddeleri uyarınca REDDİNE,
2-Davacı temyizi yönünden :
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 12/12/2018 gününde oybirliği ile karar verildi.