MAHKEMESİ : Ankara 9. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 15/02/2013
NUMARASI : 2011/550-2013/92

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde davacı vek Av. A.. Ö.. ile davalı vek. Av. S.. U.."ın gelmiş olmalarıyla duruşmaya başlanarak hazır bulunan avukatların sözlü açıklamaları dinlenildikten ve temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-KARAR-
Davacı vekili; davalının müvekkili aleyhine başlattığı icra takibine konu senedin şirket kayıtlarında yer almadığını, senet bedelinin şirket kasasında bulunmadığını, davalının senedin düzenlendiği tarihte bu miktar borç verebilecek durumda olmadığını belirterek takibe konu senet nedeniyle müvekkilinin borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini istemiştir.
Mahkemece; senet tanzim tarihinde dava dışı Ö..K.."in şirketi temsile yetkili olduğu ve anılan şahsın savcılık soruşturması sırasında senetteki imzayı kabul ettiği ve senedin davalıya 2003 yılında şirkete verdiği sermaye karşılığında düzenlendiğini ve diğer ortağın bilgilendirilmediğini beyan ettiği, bilirkişi raporu ile beyan edilen tarihte şirket sermayesi olarak bu miktarın yer almadığının anlaşıldığı, tanzim tarihi itibarıyla davalının bu miktar borç verebilecek durumda olmadığı, senedin sonradan düzenlenip takibe konulmasının mümkün olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava İİK.nun 72. maddesi gereğince bedelsizliğe dayalı menfi tespit davasıdır. Takip ve dava konusu bono nakden düzenlenmiştir. Bonodaki davacı borçlu şirket kaşesi üzerindeki imzanın tanzim tarihindeki şirket yetkilisine ait olduğu dosya içeriğiyle sabittir. Somut olayda ispat külfeti davacı yandadır. Davacı yan iddialarını usulüne uygun delilllerle kanıtlamalıdır.
Davacı iddiasını ispatlama yönünde yazılı delil ibraz edememiştir. Nitekim davacı yan 12.12.2012 tarihli celsede davacıya yemin teklif ettiğini beyan etmiş, aynı tarihli celsede mahkemece davacı yanın yemin teklifine ilişkin beyanını ibraz ettiğinde davalıya meşruhatlı yemin davetiyesi çıkarılmasına yönelik ara karar kurulmuş, bu aşamadan sonra davacı yan yemin metni ibraz etmediği gibi, 15.02.2013 tarihli celsede davalıya yemin teklif etmediklerini bildirmiş, bunun üzerine de mahkemece yemin teklif ara kararından vazgeçilerek yazılı gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Yukarıda da açıklandığı üzere somut olayda ispat külfeti davacıdadır. Hal böyle olunca davacı iddiasının usulüne uygun delillerle kanıtlanmadığı gözetilmeden yazılı biçimde karar verilmesi doğru değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, vekili Yargıtay duruşmasında hazır bulunan davalı yararına takdir olunan 1.100,00 TL. duruşma vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine, peşin harcın istek halinde iadesine, 19.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.