Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 179/2, 53, 58. maddeleri uyarınca 2 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun"un 58. maddesi uyarınca cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Osmancık Asliye Ceza Mahkemesinin 06.10.2015 tarihli ve 2014/355 esas, 2015/361 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre;
1-Sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma olarak tespit edilen eyleminden dolayı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 179/2. maddesine göre 2 ay hapis cezasına hükmedilmiş ise de; suçun işlendiği 22/03/2014 tarihinden sonra 02/12/2016 tarihinde Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 16. maddesi ile değişik 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun "Trafik güvenliğini tehlikeye sokma" başlıklı 179. maddesinin 2. fıkrasında ""Kara, deniz, hava veya demiryolu ulaşım araçlarını kişilerin hayat, sağlık veya malvarlığı açısından tehlikeli olabilecek şekilde sevk ve idare eden kişi, üç aydan iki yıla kadar hapis cezası ile cezalandırılır."" şeklindeki düzenleme ile temel cezada alt sınır belirlendiği, oysa anılan maddede değişiklik öncesi cezada alt sınıra yer verilmediği, bu nedenle 5237 sayılı Kanun"un 49/1. maddesine göre temel cezanın 1 ay hapis cezası olarak öngörülmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2-Sanığın tekerrüre esas alınan Osmancık (kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesinin 18/12/2012 tarihli ve 2011/156 esas, 2012/427 sayılı kararına konu 2.000,00 Türk lirası adlî para cezasının, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 272/3-a. maddesi uyarınca kesin olması karşısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasında,İsabet görülmemiştir.5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 26/04/2018 gün ve 94660652-105-19-934-2018-Kyb sayılı yazılı istemlerine müsteniden ihbar ve mevcut evrak tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay gecesi alkollü araç kullanmak suretiyle maddi hasarlı trafik kazasına sebebiyet veren sanık hakkında tayin edilen temel ceza miktarında isabetsizlik görülmediği; ancak; sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına dayanak gösterilen, Osmancık Sulh Ceza Mahkemesinin 2011/156-2012/427 sayılı ve 12/02/2013 kesinleşme tarihli mahkumiyetinin kesin nitelikte adli para cezasına ilişkin olması sebebiyle kesin nitelikteki bu hükmün tekerrüre esas oluşturmayacağı, ancak sanığın UYAP üzerinden temin edilen adli sicil kaydı incelendiğinde Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/296-483 sayılı 26.10.2011 kesinleşme tarihli TCK"nın 142/1. maddesi gereğince 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezasına ilişkin mahkumiyetinin tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden hükümde yasaya muhalefet edilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanması sırasında yanlış ilamın tekerrüre esas alınmasında isabet görülmemiş olup,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Osmancık Asliye Ceza Mahkemesinin 06.10.2015 tarihli ve 2014/355 esas, 2015/361 sayılı kararının 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309/4-d maddesindeki “Hükümlünün cezasının kaldırılmasını gerektiriyorsa cezanın kaldırılmasına, daha hafif bir cezanın verilmesini gerektiriyorsa bu hafif cezaya Yargıtay ceza dairesi doğrudan hükmeder.” şeklindeki düzenleme gereği bozma nedenine göre uygulama yapılarak, hükmün sanık hakkında TCK"nın 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümündeki ""Osmancık SCM nin 2011/156 E 2012/427"" ibaresi hükümden çıkarılarak yerine ""Amasya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/296-483 sayılı 26.10.2011 kesinleşme tarihli TCK"nın 142/1. maddesi gereğince 1 yıl 9 ay 20 gün hapis cezasına ilişkin"" ibaresinin eklenmesine, hüküm fıkrasındaki diğer hususların aynen bırakılmasına, infazın ve müteakip işlemlerin mahallinde buna göre yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.