MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama, tehdit, mala zarar verme
HÜKÜM : Hükümlülük


Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan ... vekilinin temyiz incelemesinde sanığın katılana yönelik mala zarar verme suçuna yönelik hüküm kurulmadığını belirtmiş ise de; 22.12.2011 tarihli kurulan hükümde sanığın katılana yönelik mala zarar verme suçu yönünden doğrudan 2000 TL adli para cezasına hükmedildiği ve Yargıtay 15. Ceza Dairesinin 13.10.2014 tarihli kararında da hükmün kesin nitelikte olması nedeniyle temyiz talebinin reddedildiği anlaşılmakla;
1- Sanık hakkında ... ve ..."e yönelik yaralama suçu yönünden kurulan hükümlerin temyiz incelemesinde:
Sanık hakkında yaralama suçlarından tayin edilen adli para cezasının nevine ve miktarına göre hükümlerin, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanık müdafiinin ve katılan ... vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında Katılan ..."a yönelik tehdit suçu yönünden kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde ise;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK.nun 106/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan ... vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 27.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.