Yargıtay - Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/10022 Esas 2014/192 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/10022
Karar No: 2014/192
Karar Tarihi: 10.01.2014

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/10022 Esas 2014/192 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan sanıkların mahkum edildiğini belirtti. Yargılama sürecinin yasaya uygun yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterildiği ve vicdani kanının dosyadaki belge ve bilgilerle uyumlu olduğu kararlaştırıldı. Ancak sanıkların TCK’nın 53. maddesinde belirtilen haklarından mahrum bırakılmaları, yasa gereği koşullu salıverilmelerine kadar olan süreleri kapsamamıştır. Bu nedenle, mahkeme kararının CMUK’nın 321. maddesi gereği BOZULMASINA, ama aynı yasanın 322. maddesi ile düzeltilebileceği belirtildi. Sonuç olarak, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA karar verildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası, (2) numaralı fıkrası ve (3) numaralı fıkrasının birinci cümlesi ile 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ve 3. fıkrasının birinci cümlesi.

10. Ceza Dairesi 2013/10022 E. , 2014/192 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdani kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile aşağıda belirtilen dışındaki yaptırımların doğru olarak belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin (1) numaralı fıkrası uygulanırken, sanıkların bu hakları kullanmaktan yoksunluğunun; (3) numaralı fıkra gereğince kendi altsoyları üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıverilmelerine kadar, (2) numaralı fıkra gereğince ise diğer haklar ve yetkiler yönünden hapis cezalarının infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıkların müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, CMUK’nın 321. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; TCK’nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına“ ibaresinin yazılması suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi