Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
No : 2019/167-2020/47

Dava, rücuan alacak istemine ilişkindir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davalılar vekillerince temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Davacı Kurum, 18.10.2010 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu sürekli işgöremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelir ve geçici işgöremezlik ödeneğinden oluşan Kurum zararının davalılardan tahsilini talep etmiş olup, davanın yasal dayanağı olay tarihinde yürürlükte bulunan 5510 sayılı Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanununun 21/4. ve 23. maddeleridir.
İncelemeye konu dava dosyasında verilen önceki karar Dairemizin 25.10.2018 tarihli ilamı ile işveren veya işveren vekiline 5510 sayılı Kanunun 23; üçüncü kişiye ise aynı kanunun 21/4’üncü maddesine dayanılarak Borçlar Kanununda düzenlenen teselsül hükümleri doğrultusunda dava açıldığı hâllerde, birlikte sorumlu olanların müşterek kusurla hareket etmemiş olmaları nedeniyle, kusurlu üçüncü kişinin, 5510 sayılı Kanunun 21/4’üncü maddesine uygun olarak, kusur sorumluluğu dâhilinde ilk peşin sermaye değerinin yarısından sorumlu olacağı, münhasıran 23’üncü maddeden kaynaklanan sorumluluğun ise işverene ve işveren vekiline ait olacağı belirtilerek, işveren ve üçüncü kişilere karşı teselsül hükümlerine göre açılan eldeki davada; 5510 sayılı Yasanın 23. madde şartlarının varlığı sabit olduğundan, gerçek zarar tavan hesabı yapılmaksızın ilamda açıklanan ilkeler doğrultusunda 5510 sayılı kanunun 21/4 ve 23. maddeleri uyarınca tarafların sorumluluğu belirlenerek karar verilmesi gerektiği tespiti ile bozulmuş ise de bozma gereklerinin tam olarak yerine getirilmediği, yanılgılı değerlendirme ile hüküm tesis edildiği anlaşılmıştır;
Mahkemece, zararlandırıcı sigorta olayının meydana gelmesinde sigortalı %20 oranında, davalılardan işveren Özova Tarım Ürünleri Çırçır Prese Teks.Köm. Oto.San.Tic.Ltd.Şti. %80 oranında kusurlu bulunmuş, işveren kusuru içinde davalı şirket müdürü ...’ ın %3, davalı ustabaşı ...’ un %1 oranında kusurlu olduğu tespit ile 5510 sayılı Kanunun 23. maddesi uyarınca işveren şirketin %90 kusuru üzerinden davanın kabulüne karar verilmiştir.
Ne var ki, 25.10.2018 tarihli bozma ilamında belirtilen ilkeler gözetilerek işveren şirketin 5510 sayılı Yasanın 21/4. maddesi uyarınca teselsül sorumluluğu belirlenirken, işverenin kusuru içinde belirtilen toplam %4 üçüncü kişi kusurunun yarısının tenzil edilmesi gerekmektedir. Bu durumda işveren 5510 sayılı Kanunun 21/4. maddesi gereği Kurum zararının %78 inden sorumlu olacak, ancak somut olayda anılan kanunun 23. madde koşulları oluştuğundan işverenin sorumluluğu sigortalının kusurunun yarısının da ilave ile %88 olacaktır. Bu durumda, davaya konu 103.852,80 TL ilk peşin sermaye değerli gelirin %88 karşılığı 91.390,50 TL’nın kabulü gerekirken, mahkemece ilk peşin değerli gelirin %90’na karar verilmesi isabetsizdir. Üçüncü kişilerin teselsül sorumluluğu ise ilk peşin sermaye değerli gelirin yarısının % -80 toplam kusur karşılığı olan 41.541,13 TL olmalıdır.
Mahkemece davalıların teselsül sorumluluğunun hatalı belirlenmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Diğer yandan, iş kazası nedeniyle yapılan masraf ve ödemeler yönünden işveren ve üçüncü kişiler toplam kusur oranında sorumlu olup, somut olayda davaya konu 10.609,55 TL geçici işgöremezlik ödeneğinin toplam % 80 davalılar kusuru karşılığı 8.487,64 TL’nın tüm davalılardan müşterek müteselsil tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi de bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesinin yollamasıyla 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenlerle;
A) Hüküm fıkrasının 1. ve 2. paragrafının silinerek yerine;
“1-Davanın kısmen kabulüne;
Kurum zararı, toplam 99.878,14 TL’ nın;
a) 91.390,50 TL ilk peşin değerli gelirin, davalılar ... ve ...’un sorumluluğu 41.541,13 TL ile sınırlı olmak üzere gelir bağlama onay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
b) 8.487,64 TL geçici işgöremezlik ödeneği’nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
Fazlaya ilişkin talebin reddine,
2-Harçlar yasası uyarınca tahsili gereken 6.822,67 TL"nin davalılardan müşterek, müteselsil tahsiline,” ibarelerinin yazılmasına,
B) Hüküm fıkrasının 5.paragrafında yer alan (13.837,41 TL) ibaresinin silinmesine, yerine (13.438,42 TL) yazılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 20.05.2021 gününde oybirliği ile karar verildi.