Davacı, murisinin iş kazası sonucu malüliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere ve özellikle Sosyal Güvenlik Kurumunca 506 sayılı Yasa"ın 17/2. maddesi gereğince davacının hekimin bildirdiği tedbir ve tavsiyelere uyup uymadığı konusunda araştırma yapılıp 506 sayılı Yasa"nın 17/2. maddesinin uygulanmayacağına karar verildiğinin anlaşılmasına göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki diğer temyiz itirazlarının reddine. .
2.Dava , davacının iş kazası sonucu % 19 oranında iş gücü kaybına uğraması nedeniyle maddi ve manevi zararının giderilmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece davacının maddi tazminat isteminin reddine, manevi tazminat isteminin kabulüne karar verilmiştir
Davacının davalı kurumda çalışırken, paraşütle atlayış sırasında zemine sert iniş yapılması sonucunda ayağından yaralandığı anlaşılmaktadır.
İnsan yaşamının kutsallığı çevresinde işveren, işyerinde işçilerin sağlığını ve iş güvenliğini sağlamak için gerekli olanı yapmak ve bu husustaki şartları sağlamak ve araçları noksansız bulundurmakla yükümlü olduğu İş Kanununun 77.maddesinin açık buyruğudur.
Karara esas alınan 29.05.2007 günlü bilirkişi raporunda; paraşütte bir eksiklik olmadığı gibi davacının atlayışındada kusur bulunmadığı, olayın hava yoğunluğu değişimi ani rüzgar hareketleri gibi doğal olay sonucu oluştuğu, olayda davacının ve işverenin kusurlu bulunmadığı, bildirilmiştir.
Oysa, hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda; bilirkişiler, İş Kanunu"nun 77.maddesinin öngördüğü koşulları gözönünde tutarak ve özellikle işyerinin niteliğine göre, işyerinde uygulanması gereken İşçi Sağlığı ve İşgüvenliği Tüzüğü"nün ilgili maddelerini incelemek suretiyle, işverenin, işyerinde alması gerekli önlemlerin neler olduğu, hangi önlemleri aldığı, hangi önlemleri almadığı, alınan önlemlere işçinin uyup uymadığı gibi hususlar ayrıntılı bir biçimde incelemek suretiyle kusurun aidiyeti ve oranı hiç bir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek biçimde saptamadıkları sadece ilgili yasa hükümlerini belirtmekle yetindikleri anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca, kusur raporunun, İş Kanununun 77.maddesinin öngördüğü koşulları içerdiği giderek hükme dayanak alınacak nitelikte olduğu söylenemez.
Mahkemece yapılacak iş; işçi sağlığı ve iş güvenliği konularında uzman bilirkişilere konuyu yeniden yukarıda açıklandığı biçimde inceletmek, özellikle işverenin böyle bir atlayıştan önce hava hareketleri ile ilgili hava raponu alma ve bu raporu davacıya bildirme yükümlülüğü üzerinde durmak ve verilen rapor dosyadaki bilgi ve belgelerle birlikte değerlendirilerek cıkacak sonuca göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular gözönünde tutulmaksızın ve özellikle,inandırıcı güç ve nitelikte olmayan. 77.maddenin öngördüğü koşulları içermeyen kusur raporunu hükme dayanak almak suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde,tarafların bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli hüküm bozulmalıdır..
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların maddi tazminat hesabına manevi tazminatın miktarına ilişkin temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde taraflara iadesine, 8.7.2008 gününde oybirliğiyle karar verildi.
