Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2014/20614 Esas 2017/3479 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili; 17/09/2007 tarihinde davalı ... şirketine .... Poliçesi ile sigortalı minibüsün sebebiyet verdiği trafik kazası sonucunda karşıdan karşıya geçmek isteyen müvekkilinin gayri resmi eşi...."ya çarpması neticesinde ölümüne sebebiyet verdiğini beyanla, fazlaya ilişkin her türlü talep ve dava hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 9.900-TL destekten yoksun kalma tazminatı ile 100-TL cenaze ve defin masrafının poliçe limitleri ile sınırlı olmak üzere temerrüt tarihinden itibaren ticari avans faizi ile birlikte tahsilini talep etmiş, yargılama aşamasında dava değerini ıslah etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kabulü ile 13.750,82 TL destekten yoksun kalma tazminatı ve 100 TL cenaze gideri olmak üzere 13.850,82 TL tazminatın 18/02/2008 tarihinden geçerli yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş; hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazasından kaynaklanan yaralanmaya bağlı maddi tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekilince temerrüt faizi olarak avans faizi istenilmiş, ancak mahkemece yasal faize hükmedilmiştir. Oysa zarara neden olan araç ticari amaçlı yolcu taşıyan minibüs olup ticari faaliyet sırasında zarara neden olmuştur. Bu itibarla davada temerrüt faizi olarak ticari faiz niteliğindeki avans faizine hükmedilmesi gerekirken yazılı
şekilde yasal faize hükmedilmesi doğru olmamış, ise de bu yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirir nitelikte görülmediğinden, mahkeme hükmünün 6100 sayılı HMK’nin geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HMUK’nin 438/7 maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, hüküm fıkrasının 1. bendinde yer alan “yasal” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “avans” ibaresinin yazılmasına, hükmün bu hali ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 30.03.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.