Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18649 Esas 2018/26957 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/18649
Karar No: 2018/26957

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18649 Esas 2018/26957 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekili tarafından alacak davası açılmış, mahkeme kararı sonucunda verilen kararın temyizen incelenmesi talep edilmiştir. Ancak, taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin kararların temyiz edilebilirlik sınırı, 6100 sayılı HMK'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen 1086 sayılı HUMK'nun 427. maddesi gereği temyiz edilemez. Kesinlik sınırı, sadece dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınarak belirlenir. Bu kararın temyiz talebi reddedilmiştir. Kanun maddeleri: 6100 sayılı HMK'nun geçici 3. maddesi, 1086 sayılı HUMK'nun 427. maddesi.

22. Hukuk Dairesi 2017/18649 E. , 2018/26957 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Mahkeme kararı davacı vekilince temyiz edilmiştir. Mahkemece 15.10.2015 tarihli ek karar ile kararın kesin olarak verildiği gerekçesi ile temyiz isteğinin reddine karar verilmiştir.
Dosya içeriğine göre; temyize konu edilen miktarın karar tarihi itibari ile 2.080,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığı anlaşılmakla; mahkemenin, temyiz talebinin reddine ilişkin 15.10.2015 tarihli ek kararı, usul ve kanuna uygun olduğundan, davacının yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 12.12.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.