Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/14681 Esas 2014/1910 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/14681
Karar No: 2014/1910
Karar Tarihi: 18.02.2014

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/14681 Esas 2014/1910 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ... hakkında verilen beraat kararının temyiz talebi reddedilmiştir. Diğer sanıkların cinsel amaçla mağdureyi kaçırdığına dair sübutu kabul edilen deliller ve savunmaları göz önünde tutularak mahkumiyet kararı verilmiştir. TCK.nın 109/5. maddesi uygulanmamıştır. Kararın sonunda 5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişen CMK.nın 231. maddesi açıklanmış ve bu nedenle hafif cezadan yararlandırma yapılmamıştır.
Kanun maddeleri:
-TCK.nın 109/5. maddesi
-5728 sayılı Kanunun 562. maddesi ile değişen CMK.nın 231. maddesi

14. Ceza Dairesi 2011/14681 E. , 2014/1910 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanık ... beraat, diğer sanıklar atılı suçtan mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında verilen beraat hükmünün, gerekçesine yönelik bir temyizi bulunmayan sanık müdafiin temyizinde sanığın hukuki yararı bulunmadığından bu hükme yönelik temyiz talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin diğer sanıklar hakkında kurulan hükümlere yönelik temyizler ile sınırlı olarak yapılmasına karar verilmekle gereği düşünüldü:
Sanık ..."nin cinsel amaçla mağdureyi kaçırması ve diğer sanıklarında bu eyleme iştirak etmeleri nedeniyle haklarında TCK.nın 109/5. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, hükümlerden önce 08.02.2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişim CMK.nın 231. maddesinin uygulanmasının da Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce benimsenen 23.03.2004 gün ve 2004/641 Esas, 2004/70 Karar sayılı ilamında açıklandığı üzere, bu yanılgılı uygulama nedeniyle ortaya çıkan hafif cezadan ötürü başka bir biçimde yararlandırma ve ikinci bir atıfet anlamına geleceğinden, bu husustaki bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye de iştirak edilmemiştir.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.