Fuhşa teşvik ve aracılık suçundan sanık ...’nın 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 227/2 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2 yıl hapis ve 14.600,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına, sanık hakkında anılan Kanunun 53. maddesinde sayılan hak yoksunluklarına hükmedilmesine dair Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.12.2012 tarihli ve 2012/674 Esas, 2012/1073 sayılı Kararı;
Dosya kapsamına göre, sanığın kayden 09.05.1994 doğumlu olduğu, mağdur...’ın ifadesine göre, suç tarihinin 09.05.2012 tarihi öncesi dönemi kapsadığı ancak mahkemesince suç tarihi hususunda bir değerlendirme yapılmadan karar başlığında suç tarihinin yalnızca 2012 olarak gösterildiği cihetle, mağdur ifadesine göre sanığın suç tarihinde 18 yaşını ikmal etmediği anlaşıldığından, sanık hakkında 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 31/3. maddesi gereğince indirim yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca bozulması lüzumu Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 04.12.2012 gün ve 94660652-105-26-9449- 2013/18229/73561 sayılı kanun yararına bozmaya atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye ihbar ve dava evrakı tevdii kılınmakla incelenerek gereği düşünüldü:
Kanun yararına bozma istemine dayanan Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının ihbarname içeriğinin yerinde olduğu anlaşıldığından, Eskişehir 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 03.12.2012 tarihli ve 2012/674 Esas, 2012/1073 sayılı Kararının CMK.nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca KANUN YARARINA BOZULMASINA, “hükmün 1-c bendinin hükümden çıkartılarak, yerine "Sanık 15-18 yaş grubunda olduğundan cezasının TCK.nın 31/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında indirilerek 1 yıl 4 ay hapis ve 486 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, sanığın dosya kapsamındaki ekonomik durumu dikkate alınarak TCK.nın 52/2. maddesi uyarınca gün para cezasının 20 TL olarak belirlenerek neticeten 1 yıl 4 ay hapis ve 9.720,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ilişkin ibare eklenerek hükmün diğer yönlerinin aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.