Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hükümler : Sanıklar hakkında TCK"nın 134/1, 53/1-2-3. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, mahalli Cumhuriyet savcısı ve sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
TCK"nın 134/1. madde ve fıkrasındaki özel hayatın gizliliğini ihlal suçunun, aynı Kanun"un 139/1. madde ve fıkrası uyarınca soruşturulması ve kovuşturulması şikayete tabi olup, mağdurun istinabe mahkemesince alınan 12.01.2015 tarihli beyanında sanıklara yönelik şikayetinden vazgeçtiğini ifade ettiği, 29.04.2015 tarihli duruşmada savunması alınan sanık ..."ın şikayetten vazgeçmeyi kabul ettiğini beyan ettiği, 05.06.2015 tarihli duruşmada savunması alınan sanık ..., 29.06.2015 tarihli duruşmada savunması alınan sanık ... ile sanıklar müdafii tarafından da vazgeçmeye açıkça karşı çıkılmadığı, dosya kapsamı itibariyle CMK"nın 223/9. madde ve fıkrası kapsamında derhal beraat kararı verilmesini gerektiren haller de bulunmadığı nazara alınarak, kovuşturmada şikayet koşulunun gerçekleşmemesi nedeniyle sanıklar hakkındaki davanın düşmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının ve sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; sanıklar hakkındaki davanın TCK"nın 134/1, 139/1, 73/4, 73/6 ve CMK"nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞMESİNE, 17.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.