Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2014/11093 Esas 2014/8576 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Bakırköy 3. Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 04/09/2014 (Ek Karar: 11.11.2014)
NUMARASI : 2013/431-2014/210

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemece ek kararla hükmün kesin olduğu gerekçesiyle temyiz isteminin reddine karar verilmiştir. Ek kararın davalı tarafından temyizi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili kooperatifçe sosyal tesis dükkanlarına doğalgaz tesisatı döşetildiğini, maliyet bedelinden davalının payına düşen 301.54 TL"nin tahsili için başlatılan takibe davalı tarafça itiraz edildiğini ileri sürerek, davalının itirazının iptali ile %20 icra inkâr tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacıya borcu olmadığını savunarak, davanın reddini ve kötüniyet tazminatına karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; davacının döşettiği doğalgaz tesisatı nedeniyle davalıdan 278.28 TL alacaklı olduğu gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile, anılan miktar yönünden davalının itirazının iptaline, takibin devamına, alacak likit olduğundan %20 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı temyiz etmiş, ancak mahkemece 11.11.2014 tarihli ek karar ile kabulüne karar verilen alacağın temyiz kesinlik sınırı içinde kaldığı gerekçesiyle davalının temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Ek karar, davalı tarafça temyiz edilmiştir.
Ek karar, davalının yerleşim yeri adresine 18.11.2014 günü usulüne uygun olarak tebliğ edildiği halde, temyiz dilekçesi HUMK"nın 432/4. maddesinde öngörülen 7 günlük yasal süre geçirildikten sonra 28.11.2014 tarihinde verilmiştir. Davalı tarafından ek karar tebliğinin usulsüz olduğu da ileri sürülmemiştir.
Süresinden sonra yapılan temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında Yargıtay tarafından da karar verilebileceği kabul edilmiş olmakla, temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, davalının 11.11.2014 tarihli ek karara yönelik temyiz isteminin süre yönünden REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.