MAHKEMESİ : Eskişehir Asliye Ticaret Mahkemesi
TARİHİ : 24/05/2012
NUMARASI : 2010/402-2012/238

Taraflar arasındaki üyeliğin sona erdirilmesi ve alacak istemlerine ilişkin davanın yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkillerinin davalı kooperatifin üyesi iken ölen N. Ş."un mirasçıları olduklarını, 22.07.2009 tarihli noter ihtarnamesi ile üyelikten istifa ettiklerini, ancak kooperatifin istifa talebi konusunda karar vermediğini ileri sürerek, üyeliğin feshi ve ortaklık payının güncellenmiş piyasa değeri olan 5.000,00 TL"nin ihtar tarihinden itibaren işleyecek faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, istifa talebinin kabul edilmediğini ve iade talebinin yasal dayanaktan yoksun olduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, binimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre; kooperatif üyeliğinin miras yolu ile davacılara intikal ettiği, davacıların 22.07.2009 tarihli noter ihtarnamesiyle istifa taleplerini davalı kooperatife bildirdikleri, bu nedenle istifanın gerçekleştiği ve davacıların kendilerine tahsis edilen arsayı da almadıkları, 7.332,67 TL alacaklarının bulunduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile 5.000,00 TL"nin 02.06.2010 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1) Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde değildir.
2) Dava, çıkma payı alacağı istemine ilişkin olup, mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporu hüküm kurmaya elverişli değildir. Zira, davacılar çıkma payı alacağı talep ettiğine göre, ayrılan üyenin kooperatifin varlığı üzerindeki haklarını düzenleyen 1163 sayılı Kooperatifler Kanunu`nun 17/1. maddesi gereğince, kooperatiften ayrılan ortak, ödemiş olduğu aidattan ayrıldığı yıl bilançosuna göre hesaplanacak olan genel giderlere ilişkin masraf hissesi düşüldükten sonra bakiyenin iadesini talep hakkını haiz olup, ayrıldığı yıl bilançosunun genel kurulca kabulü suretiyle kesinleşmesinden itibaren bir ay geçtikten sonra bu hakkı talep edebilecektir. Bu düzenlemenin aksine uygulamanın, diğer ortakların aleyhine olacağı, davacının nedensiz zenginleşmesine yol açacağı da ortadadır.
Mahkeme hükmünde ise, tüm kooperatif malvarlığı, aktif ve pasifini oluşturan unsurlar gözönüne alınarak, kooperatif öz varlığından pay verilmesi sonucunu doğuracak şekilde yapılan hesaba itibar edilerek davalının sorumluluğuna karar verilmesi az yukarıda açıklanan ilkelere aykırı olmuştur. Bu durumda mahkemece, yukarıdaki açıklamalar doğrultusunda, kooperatifler konusunda uzman bir bilirkişiden açıklamalı, gerekçeli ve denetime elverişli bir rapor alınarak, oluşacak uygun sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 29.12.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.