.......

Davacı Kurum, iş kazası sonucu sürekli iş göremezlik durumuna giren sigortalıya bağlanan gelirler ile yapılan ödemelerin 506 sayılı Yasanın 26. maddesi uyarınca tazminine karar verilmesini istemiştir.

Mahkeme, Anayasa Mahkemesi iptal kararını resen dikkate alarak yazılı şekilde davanın kabulüne karar vermiştir.

Hükmün, taraflar avukatları avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı Kurum avukatının tüm, davalı işveren avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.

2-Dava, iş kazasından doğan rücu tazminatı istemine ilişkin olup, 506 Sayılı Yasanın 26/1.inci maddesindeki “...sigortalı veya hak sahibi kimselerin işverenden isteyebilecekleri miktarlarla sınırlı olmak üzere...” bölümünün, Anayasa Mahkemesince 23.11.2006 tarih ve 2003/10 Esas 2006/106 Karar sayılı kararı ile iptal edilmiş olması karşısında, Kurumun bu maddeden doğan rücu hakkının, “halefiyete” değil, “kanundan doğan basit rücu hakkına” dayandığının kabul edilmesi ve bu kabul çerçevesinde, Kurumun rücu alacağının, ilk peşin değerin kusura tekabül eden miktarıyla sınırlı bulunmasına, öte yandan, kesinleşen önceki rücu davalarında hükmolunan miktarın mahsubu yapılırken, sigortalıya bağlanan gelirin ilk peşin sermaye değerinin esas alınması gerektiğine; şayet ilk peşin sermaye değerli gelirle birlikte artışlara da hükmedilmişse, artışların hükmolunacak rücu tazminatından mahsup edilmesine olanak bulunmamasına, bu çevrede meseleye fiili ödemeler açısından bakıldığında ise fiili ödemenin mevcudiyeti halinde, kurumun talep edebileceği miktarın hesabının da aynı şekilde gerçekleştirilmesi gerekmekte olup;
......

şayet ilk peşin sermaye değerli gelirin kusur karşılığı, fiili ödeme miktarından düşük ise o takdirde ilk peşin sermaye değerine itibar edilmesi; aksine fiili ödeme miktarı ilk peşin değerden düşük ise o takdirde de fiili ödeme miktarının esas alınması gerektiğine göre, mahkemece, Anayasa Mahkemesinin iptal kararının derdest davalara uygulanması gerektiği gerekçe gösterilerek yargılama yapılıp, hüküm tesis edilmesinde bir isabetsizlik bulunmamaktadır.

Öte yandan; işverenin %70, sigortalının %30 kusurlu kabul edilmesine ve geçici işgöremezlik ödeneği ile tedavi giderinin %20 istem karşılığının hüküm altına alınmasına dair mahkeme yaklaşımı yerinde görülmüştür. Ancak, ilk peşin değerli gelirin %20 istem karşılığı 1144,19 TL yerine, artışları da içeren toplam talebin %20 istem karşılığı 1837,06 TL’ye hükmedilerek fazla rücu alacağına karar verilmesi, usul ve yasaya aykırı görülmüştür.

Ne var ki; bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm bozulmamalı, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi gereğince düzeltilerek onanmalıdır.

SONUÇ:Hüküm fıkrasının ilk bendinde yer alan “1.837.06” rakamlarının silinerek, yerine, “1144,19” rakamlarının yazılmasına, harcı düzenleyen bentte yer alan “115,71” rakamlarının silinerek, yerine, “78,30” rakamlarının yazılmasına ve kararın bu biçimiyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26/01/2010 gününde oy birliğiyle karar verildi.
.......