Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18533 Esas 2018/26921 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/18533
Karar No: 2018/26921
Karar Tarihi: 11.12.2018

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/18533 Esas 2018/26921 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, Belediye'deki alt işveren şirketlerde temizlik işçisi olarak çalıştığını belirterek, kıdem tazminatı ve yıllık izin ücreti alacakları talep etmiştir. Davalı ise husumet itirazında bulunarak davanın reddi gerektiğini savunmuştur. Mahkeme, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne hükmetmiştir. Davacının yıllık izin ücreti alacağı hususu uyuşmazlık konusudur. Alt işveren tarafından sunulan izin formları ve ödeme belgeleri de dikkate alınarak, yıllık izin ücreti alacağı yeniden hesaplanmalıdır. Kararda 1475 sayılı İş Kanunu ile 4857 sayılı İş Kanunu'nun yürürlükte olduğu dönemlerde geçen çalışmalar için ayrı ayrı hesaplama yapılması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri: 1475 sayılı İş Kanunu, 4857 sayılı İş Kanunu.

22. Hukuk Dairesi 2017/18533 E. , 2018/26921 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı isteminin özeti:
Davacı, davalı ... Belediyesinde değişen alt işveren şirketlerde temizlik işçisi olarak çalıştığını, iş akdini emeklilik nedeniyle feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı cevabının özeti:
Davalı, husumet itirazında bulunmuş, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının yıllık izin ücreti alacağı bulunup bulunmadığı hususu uyuşmazlık konusudur.
Davacı, 2005 yılına dek hiç izin kullanmadığını, bu tarihten sonra ise eksik kullandığını iddia ederek, yıllık izin ücret alacağı talep etmiştir. Dosyada fer"i müdahil olarak dahil olan alt işveren ... Tarımsal Yapı Müh. Ltd. Şti. vekili tarafından, davacının toplam 134 gün yıllık izin kullandığına dair izin formları dosyaya sunulmuştur. Ayrıca, davacının banka hesabına 20.05.2010 tarihinde 696,00 TL, 13.08.2007 tarihinde 196,00 TL, 05.06.2008 tarihinde ise 145,30 TL yıllık izin ücreti ödendiğine dair dekontlar da ibraz edilmiştir. Hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda davacının tüm çalışmaları 4857 sayılı İş Kanunu yürürlük döneminde geçmiş gibi hesaplama yapıldığı ve dosyaya sunulan izin formları ile yıllık izin ücreti ödeme belgelerinin dikkate alınmadığı anlaşılmakla, davacının 1475 sayılı İş Kanunu ile 4857 sayılı İş Kanunu"nun yürürlükte olduğu dönemlerde geçen çalışmaları için ayrı ayrı hesaplama yapılarak, dosyaya sunulan izin formları ve ödeme belgeleri yönünden değerlendirme yapılmak suretiyle yıllık izin ücret alacağı bulunup bulunmadığının buna göre yeniden tespiti için bozma kararı verilmesi gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 11.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.