MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi
hürriyetinden yoksun kılma, şantaj, kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkûmiyet

Mahalli mahkemece verilen ve beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm yönünden re"sen de temyize tâbi hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve şantaj suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Sanığa beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan verilen cezada TCK.nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken hesap hatası sonucu 20 yıl 5 ay yerine, 20 yıl 1 ay hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle kısmen de re"sen temyize tâbi hükümlerin ONANMASINA,
Kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz istemine gelince:
Sanığın mağdureyi kasten yaralamaya yönelik bir eyleminin bulunmadığı, cinsel ilişkiye girerken “vajina yan duvarında 3 cm lik 2 adet yırtık” oluşması ve kanama meydana gelmesi nedeniyle, basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaralanması ise cinsel istismar eylemi sonucunda oluştuğundan TCK.nın 103/6. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği ve nitelikli cinsel istismar suçundan hüküm kurulurken cezada bu madde uyarınca artırım yapıldığından kasten yaralama suçundan ayrıca mahkûmiyet kararı verilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.