MAHKEMESİ : ŞANLIURFA 1. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 23/01/2014
NUMARASI : 2013/187-2014/64

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın kabulüne ilişkin olarak verilen karar davalı vekili tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi .... , raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

-KARAR-

Dava, müstakilen ecrimisil isteğine ilişkindir.
Davacılar, mirasbırakanları Ömer ile davalı Belediye arasında 2214 ada 2 parsel sayılı arsa ile ilgili olarak pazaryeri için kira sözleşmesi imzalandığı, daha sonra Belediye"nin kira akdini feshettiğini, ancak taşınmazı pazaryeri olarak kullanıp işgale devam ettiğini, bu nedene dayalı olarak Şanlıurfa 2. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2011/198 E. 2012/496 K. Sayılı dosyası ile 11.3.2011 tarihinde açtıkları ecrimisil davasının kabul edilerek kesinleştiğini ileri sürerek 11.3.2011 ile 25.4.2012 tarihleri arasındaki dönem için 25.908,28 Tl ecrimisil istemişlerdir.
Davalı, 25.1.2010 tarihinde, pazaryerindeki çadır demir aksam ve brandalar Belediyece kaldırılarak pazaryerinin tahliye edildiğini, salt bir kaç pazarcı esnafının Belediye Başkanlığının insiyatifi, gözetimi ve denetimi dışında pazar kurmaları nedeniyle açılan davanın kısmen kabul-kısmen reddedilerek kesinleştiğini bildirerek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddianın sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 2214 ada 2 parsel sayılı 1601 m2"lik kültür tesis sahası vasıflı taşınmazın Ömer Gayberi adına kayıtlı iken ölümü ile 19.7.2010 tarihinde davacı mirasçılarına intikalen tescil edildiği, 6.4.2011 tarihinde ise tüm mirasçıların taşınmazı dava dışı ... Özel Eğitim Hiz. Tur. San. ve Tic. AŞ" ne satış yoluyla temlik ettikleri, daha sonra ise taşınmazın başka parsellerle tevhit edilerek yeni oluşan 2214 ada 4 parsel sayılı taşınmazın da dava dışı bu şirket adına kayıtlı olduğu görülmektedir.
Bilindiği, gerek öğretide ve gerekse yargısal uygulamalarda ifade edildiği üzere ecrimisil, diğer bir deyişle haksız işgal tazminatı, zilyet olmayan malikin, malik olmayan kötüniyetli zilyetten isteyebileceği bir tazminat olup, 08.03.1950 tarih 22/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararında; fuzuli işgalin tarafların karşılıklı birbirine uygun iradeleri ile kurduğu kira sözleşmesine benzetilemeyeceği, niteliği itibarı ile haksız bir eylem sayılması gerektiği, haksız işgal nedeniyle oluşan zararın tazmin edilmesi gerekeceği vurgulanmıştır. Ecrimisil, haksız işgal nedeniyle tazminat olarak nitelendirilen özel bir zarar giderim biçimi olması nedeniyle, en azı kira geliri en çoğu da tam bir mahrumiyettir.

./..

Somut olayda, 11.3.2011 ila 25.4.2012 tarihleri arasındaki dönem için ecrimisil istenmişse de, davacıların ecrimisile konu olan taşınmazı 6.4.2011 tarihinde dava dışı kişiye satarak, mülkiyet haklarının bu tarih itibariyle son bulduğu anlaşılmaktadır.
Hâl böyle olunca, mülkiyet hakkına dayalı olarak talep edilen ecrimisilin davacıların kayıtla ilgilerinin kesildiği tarihe kadar hüküm altına alınması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Davalı tarafın temyiz itirazları yerindedir. Kabulü ile hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 10.06.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.