MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, hakaret
HÜKÜMLER : Düşme, mahkumiyet, ceza verilmesine yer olmadığı

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre, sanık ... müdafiinin hükmü yalnızca sanık sıfatı ile tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden temyiz ettiği belirlenerek dosya görüşüldü;
A-Mağdur sanık ..."nun, hakkında hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanık ... hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet ve hakaret suçundan kurulan düşme hükümlerine yönelik temyizinde;
1-Sanık ... hakkında hakaret eyleminden kurulan kararda öngörülen cezanın nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükmün temyiz edilemez olduğu ve,
2-Mağdur ..."nun 07/05/2014 tarihli duruşmada şikayetten vazgeçtiği ve bu nedenle sanık ... hakkında tehdit ve hakaret suçlarından kurulan hükümleri temyize hak ve yetkisi bulunmadığı,
Anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca mağdur sanık ..."nun, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE,
B-Sanıklar ... ve ... hakkında tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık ... hakkında hakaret suçundan kurulan ceza verilmesine yer olmadığına yönelik hükmün temyizine gelince;
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-Sanık ... hakkında tehdit suçu yönünden;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2-Sanık ... hakkında tehdit ve hakaret suçlarına ilişkin;
a-Tehdit suçu yönünden;
Sanık hakkında, hakaret suçunun karşılıklı olarak işlendiği kabul edilerek, TCK"nın 129/1. maddesi uyarınca ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, sanıklar arasında 09.02.2013 tarihinde gerçekleşen hakaret ve tehdit eylemlerinin karşılıklı olduğunun anlaşılması ve 21.02.2013 tarihinde meydana gelen olayın ise mesajlaşmalardan sonra gerçekleştiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında tehdit suçu yönünden haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
b-Her iki suç yönünden;
02/12/2016 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaştırma hükümlerinin yeniden düzenlenmesi, sanığa isnat edilen TCK"nın 106/1. maddesi kapsamındaki tehdit suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması, hakaret suçunun ise, suç tarihi itibariyle 5271 sayılı CMK’nın 253/3-son cümlesi uyarınca tehditle birlikte işlenmesi nedeniyle uzlaşma kapsamında bulunmadığının anlaşılması ve yeni düzenleme karşısında, hakaret suçu yönünden de uzlaştırma önerisinde bulunulmasının gerektiği anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, uzlaştırma işlemi uygulanarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun bu kapsamda tekrar değerlendirilip belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafii ile sanık ..."nun temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeksizin HÜKÜMLERİN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 11/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.