MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ve davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, meydana gelen trafik kazası sonucu davacı ..."in eşi diğer davacıların babaları ve tüm davacıların desteği olan ..."ın vefat ettiğini, desteğin tek taraflı yaptığı kazada aracın sürücüsü olduğunu ve davacıların kusurlu sürücünün desteğinden yoksun kalan 3.kişi konumunda oldukların bildirerek her davacı için 250,00 TL olmak üzere toplam 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatının temerrüt tarihinden işleyecek avans faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş, 11/01/2014 tarihli ıslah dilekçesi ile talebini davacı ... için 163.446,35 TL, ... için 16.613,87 TL, .... için 6.675,69 TL ve .... için 994,72 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davalının poliçe limiti ile sınırlı olarak sorumlu olduğunu, davacıların tazminat isteme haklarının bulunmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kabulü ile davacı ... için 163.446,35 TL, davacı ... için 16.613,87.-TL, davacı.... için 6.675,69 TL, davacı ... için 994,72.-TL olmak üzere toplam 187.730,63.-TL"nin temerrüt tarihi olan 23/01/2013 den işleyecek avans faizi ile
davalıdan alınarak davacılara verilmesine karar verilmiş; hüküm davacılar vekili ve davalı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı ... vekilinin temyiz itirazlarının itirazlarının incelenmesinde; 6100 sayılı HMK"nın geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 2014 yılı için 1.890,00 TL"dir.
Temyize konu davacı ... için hükmedilen 994,62 TL’nin tahsiline dair verilen karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı ... vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
3-Davacı ... dışındaki davacılar vekilinin temyiz itirazının incelenmesine gelince; davacılar ihtiyari dava arkadaşı olup, kabul edilen tazminat yönünden her bir davacı yararına ayrı ayrı vekâlet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yazılı olduğu şekilde hükmedilen toplam maddi tazminat üzerinden tek vekâlet ücretine hükmedilmesi doğru değil bozma sebebi ise de bu yöndeki yanılgının giderilmesi yargılamanın tekrarını gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 438/7 maddesi uyarınca hükmün düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacı ... vekilinin temyiz dilekçelerinin reddine, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle ... dışındaki davacılar vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hüküm fıkrasının 4. bendinde yazan cümlenin hükümden çıkarılmasına, yerine "davacılar yargılamada kendilerini bir vekille temsil ettirdiklerinden, karar tarihinde yürürlükte bulunan AAÜT"ye göre hesaplanan 15.006,78 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı ..."e verilmesine, 1.993,66-TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı...’a verilmesine, 1.500 TL maktu vekalet ücretinin davalıdan alınarak davacı...’a verilmesine"
ibaresinin yazılmasına ve hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 12.798,67 TL kalan harcın temyiz eden davalıdan alınmasına, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 30/03/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.